Powierzchnia zwilżona kadłuba

Powierzchnia zwilżona kadłuba – powierzchnia kadłuba jednostki pływającej, pozostająca w normalnych warunkach zanurzona w wodzie. W jednostkach nawodnych powierzchnia zwilżona znajduje się w przybliżeniu wokół obwodu kadłuba poniżej wodnicy. Do określenia powierzchni zwilżonej jednostek nawodnych, przyjmuje się zwykle powierzchnie jednostki w stanie niezaładowanym. W przypadku jednostek zanurzalnych lub półzanurzalnych, powierzchnią zwilżoną jest cała powierzchnia jednostki pozostająca zanurzoną podczas rejsu podwodnego.

Istnieje kilka metod obliczania powierzchni zwilżonej kadłuba, gdzie T oznacza zanurzenie, Δ zaś objętość podwodzia, C natomiast jest stałą zależną od współczynnika szerokości do zanurzenia oraz przekroju sekcji środkowej.

Według Denny'ego: ${\displaystyle S=L(C_{B}B+1,7T)}$

Według Taylora: ${\displaystyle S=C(\Delta L)^{0,5}}$

Od wielkości powierzchni zwilżonej uzależniony jest m.in. opór kadłuba, stanowiący istotny czynnik ograniczający sprawność układów napędowych jednostek pływających. Wielkość powierzchni zwilżonej wpływa na wielkość warstwy granicznej

Bibliografia

• Eric C. Tupper: Introduction to Naval Architecture. T. Fith Edition. Butterworth-Heinemann, 2013. ISBN 0-08-098237-9. Brak numerów stron w książce