Puentylizm
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puentylizm lub pointylizm (z fr. pointiller – kropkować, punktować[1]) – neoimpresjonistyczna technika kształtowania formy obrazu, polegająca na budowaniu kompozycji obrazu poprzez zapełnianie gęsto rozmieszczonymi, różnobarwnymi punktami i kreskami kładzionymi na płótno czubkiem pędzla. Te punkty i kreski, oglądane z odpowiedniego, uzależnionego od ich wielkości oddalenia, zlewają się w jedno, tworząc obraz. Technika stanowiła rozwinięcie dywizjonizmu[2].


Przyjmuje się, że twórcą puentylizmu był Georges Seurat. Nazwę kierunku utworzył natomiast krytyk Félix Fénéon, który użył określenia pointylizm (kropkowanie) w odniesieniu do techniki malarskiej Seurata i jego obrazu Niedzielne popołudnie na wyspie Grande Jatte[3]. Określenie to w zamierzeniu krytyka deprecjonujące, stało się z czasem neutralne i przyjęło się jako określenie tej techniki[4].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.