Podsterowność

Podsterowność – właściwość pojazdu podczas pokonywania zakrętu, polegająca na rozszerzaniu zakrętu w stosunku do promienia wynikającego z geometrii układu kierowniczego i jezdnego. Pojazd podsterowny ma tendencję do poszerzania zakrętu (oddalanie się od punktu środka łuku zakrętu – „wypadania” przodu auta na zewnątrz zakrętu). Nadsterowność jest cechą przeciwną.

Opis zjawiska

Podsterowność pociąga za sobą powstanie siły bezwładności skierowanej przeciwnie do kierunku zakrętu:

${\displaystyle P={\frac {k}{R}}}$

gdzie:

${\displaystyle k}$ – współczynnik proporcjonalny do kwadratu prędkości,

${\displaystyle R}$ – promień zakrętu.

Ta siła jest zrównoważona przez reakcje kół (opon) przedniej i tylnej osi, odwrotnie proporcjonalne do ich odległości od środka masy pojazdu, powodując odpowiadające im kąty znoszenia ${\displaystyle \delta p}$ i ${\displaystyle \delta t.}$ Podsterowność ma miejsce, gdy ${\displaystyle \delta t<\delta p.}$

Samochodami zachowującymi się najbardziej podsterownie (szczególnie, gdy podczas pokonywania zakrętu do napędzanych kół jest przyłożony moment obrotowy) są auta ze środkiem ciężkości wysuniętym do przodu.

Zobacz też

• nadsterowność