Z podażą pieniądza ściśle związany jest termin agregatów pieniężnych, określających różne rodzaje podaży pieniądza w zależności od stopnia ich płynności.

Kontrola podaży pieniądza jest jednym z elementów polityki pieniężnej prowadzonej przez banki centralne. Zwiększanie ilości środka płatniczego przez bank centralny w gospodarce określane jest ekspansywną polityką pieniężną, a zmniejszanie – restrykcyjną. Podaż pieniądza regulowana jest m.in. poprzez określanie poziomu podstawowych stóp procentowych, stopy rezerwy obowiązkowej oraz operacje otwartego rynku (handel papierami wartościowymi prowadzony pomiędzy bankiem centralnym a bankami komercyjnymi oraz innymi przedsiębiorcami).

Ekonomiści związani z monetaryzmem wskazywali związki inflacji z podażą pieniądza^[1].

Metody wpływania na podaż pieniądza przez bank centralny:

w celu zwiększenia podaży:
- obniżenie stopy redyskontowej w celu zwiększenia pożyczek dla banków komercyjnych,
- zakup rządowych papierów wartościowych na otwartym rynku,
- obniżenie poziomu stopy rezerwy obowiązkowej;
w celu zmniejszenia podaży:
- podwyższenie stopy redyskontowej celem zmniejszenia pożyczek dla banków komercyjnych,
- sprzedaż posiadanych rządowych papierów wartościowych,
- podwyższenie poziomu stopy rezerwy obowiązkowej.

W wielu państwach istnieje związek między wzrostem podaży pieniądza a wzrostem realnego produktu krajowego brutto^[2].

Opis

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne