Loading AI tools
sztuka teatralna (autor: Molier) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pocieszne wykwintnisie (fr. Les Précieuses ridicules) – jednoaktowa satyra Moliera traktująca o paryskich „wykwintnisiach” – młodych dziewczętach lubujących się w romantycznych historiach, konwersacjach na tematy kultury i sztuki (o których tak naprawdę nie mają większego pojęcia), ceniących wszystko, co modne i „wykwintne”, zgodnie z nurtem kulturalnym i literackim „préciosité”.
 | |
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania | |
| Pierwsze wydanie polskie | |
| Przekład | |
Komedią tą, po raz pierwszy wystawioną w Théâtre du Petit-Bourbon 18 listopada 1659 roku, Molier zaskarbił sobie uznanie paryskiej publiczności. Była to pierwsza sztuka jego autorstwa wystawiona w stolicy Francji, po tym, jak wraz ze swoją trupą zdobył popularność na prowincji. „Wykwintnisie” zjednały mu również przychylność króla Ludwika XIV, co niezwykle pomogło mu w dalszej karierze, kiedy to zbyt czasami odważna krytyka konserwatyzmu i bigoterii paryskich mieszczan przysporzyła dramaturgowi licznych nieprzyjaciół.
Tytułowe „wykwintnisie” to Magdelon i Cathos, dziewczęta przybyłe do Paryża z prowincji w poszukiwaniu miłości i zabawy. Akcja sztuki zaczyna się od rozmowy między dwoma odrzuconymi przez nie zalotnikami, La Grangem i Du Croisym, których to Gorgibus (ojciec Magdelon i wuj Cathos) wybrał na przyszłych małżonków córki i siostrzenicy. Młodzieńcy postanawiają pomścić hańbę, jakiej doznali od tytułowych bohaterek.
W kolejnych scenach w domu Gorgibusa pojawiają się kolejno Mascarille i Jodelet, podający się za wysoko postawionych arystokratów, utalentowanych artystów i członków paryskiej śmietanki towarzyskiej. Dziewczęta cieszą się ze swojego „sukcesu” i popularności wśród elity paryskiej, tymczasem do akcji wkraczają La Grange i Du Croisy, którzy obijają fałszywego „markiza” i „wicehrabiego” i wyjaśniają, że dwaj przybysze są tylko ich nieposłusznymi służącymi. Cel odrzuconych zalotników zostaje osiągnięty – dziewczęta wpadają w zastawioną pułapkę i zostają ukarane za próżność.
Pierwotnie rolę Mascarille’a grał sam Molier, w rolę zaś Magdelon wcielała się Madeleine Béjart, współzałożycielka trupy teatralnej Moliera.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
