Pk2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pk2

Pk2 – polskie oznaczenie pruskiego parowozu pospiesznego, produkowanego w latach 1910–1916. Na kolejach pruskich nosił oznaczenie S101, a później w DRG 1710-12. Parowóz występował w dwóch odmianach:

  • S101 Bauart 1911 – polskie oznaczenie Pk2 (wersja z 1911 roku),
  • S101 Bauart 1914 – polskie oznaczenie Pk2 (wersja z 1914 roku).
Szybkie fakty Inne oznaczenia, Producent ...
Pk2
Thumb
Lokomotywa S101 (Pk2)
Inne oznaczenia

S101

Producent

Schwartzkopff, Henschel, BMAG

Lata budowy

1910–1914

Układ osi

2'C

Wymiary
Masa pustego parowozu

84,1 t

Masa służbowa

147,5 t

Długość z tendrem

20.910 mm

Średnica kół napędnych

1980 mm

Średnica kół tocznych

1000 mm

Napęd
Trakcja

parowa

Typ tendra

T20 (PKP 32D2)

Ciśnienie w kotle

15 at

Powierzchnia ogrzewalna kotła

161,22 m²

Powierzchnia przegrzewacza

58,5 m²

Powierzchnia rusztu

3,12 m²

Skok tłoka

660 mm

Parametry eksploatacyjne
Maksymalna siła pociągowa

11000 kG

Prędkość konstrukcyjna

110 km/h

Zamknij

Po I wojnie światowej polskie koleje eksploatowały dwadzieścia parowozów tego typu, z czego po połowie stanowiły wersje z 1911 i 1914 roku.

Były one wykorzystywane przede wszystkim do prowadzenia niemieckich pociągów w tranzycie przez Pomorze do Prus Wschodnich. Stacjonowały w parowozowniach Gdańsk Brama Oliwska (Dzg-Odz) oraz Chojnice i Toruń.

Po II Wojnie Światowej na PKP trafiły ponownie parowozy tej serii, jednak tylko 1 sztuka pochodziła z Bauart 1914. Niewiele powojennych parowozów serii Pk2 pochodziło z przedwojennego ilostanu polskich kolei. Ostatni egzemplarz na stanie PKP został skasowany dopiero w 1959 r.

Bibliografia

  • Jan Piwowoński: Parowozy Kolei Polskich. WKiŁ, Warszawa 1978.
  • Ingo Hütter, Reimar Holzinger: Die Lokomotiven der PKP 1918–1939. DGEG, Hövelhof 2007, ISBN 978-3-937189-27-7.

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.