Piotr z Chrząstowa

Piotr z Chrząstowa, Piotr Chrząstowski herbu Kościesza, syn Imrama (ur. ok. 1389, zm. 19 stycznia 1452 w Brzozowie) – biskup rzymskokatolicki, senator I Rzeczypospolitej.

Piotr z Chrząstowa

Data urodzenia	ok. 1389
Data i miejsce śmierci	19 stycznia 1452 Brzozów
Miejsce pochówku	Przemyśl
Biskup przemyski
Okres sprawowania	1436-1452[1]
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	łaciński
Sakra biskupia	9 marca 1436

Po studiach odbytych w Akademii Krakowskiej w 1430 został kanonikiem krakowskim oraz prepozytem parafii św. Floriana w Krakowie. 9 marca 1436 został prekonizowany biskupem przemyskim wbrew woli kapituły przemyskiej. Jako biskup przemyski dbał o rozwój życia religijnego oraz o ekonomiczne podstawy tej diecezji. Ponadto powiększył skład miejscowej kapituły. Erygował nowe parafie. Przeniósł rezydencję biskupów przemyskich z Krosna do Brzozowa. Aktem z 25 czerwca 1448 Piotr Chrząstowski darował Pałac Biskupi w Krośnie dziedzicowi Jedlicza Mikołajowi Żarnowieckiemu na czas jego życia, zobowiązując jego bliskich, by po śmierci dziedzica, budynek przekazali biskupowi przemyskiemu. Tak też się stało i pałac przeszedł pod bezpośrednią opiekę biskupów przemyskich. Założył też osadę zwaną początkowo od jego imienia – Piotrawin. Został pochowany w Przemyślu.

W Muzeum Narodowym w Krakowie przechowywany jest witrażyk z połowy XV w. z jego herbem (Kościesza z infułą i pastorałem).