Loading AI tools
polski śpiewak, tenor liryczny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Beczała (ur. 28 grudnia 1966 w Czechowicach-Dziedzicach) – polski śpiewak operowy (tenor liryczny)[1].
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
28 grudnia 1966 |
|---|---|
| Typ głosu | |
| Gatunki |
opera |
| Zawód |
solista operowy |
| Aktywność |
od 1990 |
| Odznaczenia | |
   | |
| Strona internetowa | |
Występował m.in. w Metropolitan Opera, Covent Garden Theatre, San Francisco Opera, La Scali i Operze Wiedeńskiej, a także na scenach w: Amsterdamie (Concertgebouw), Brukseli, Paryżu, Hamburgu, Berlinie (Konzerthaus Berlin), Frankfurcie nad Menem, Monachium (Munich Philharmonic Hall, Herkulessaal), Genewie, Bolonii, Wiedniu (Wiener Musikverein, Wiener Konzerthaus), Moskwie (Konserwatorium im. Czajkowskiego), Zurychu (Tonhalle Zürich), Cleveland (Severance Hall) i Atenach oraz na festiwalach w Salzburgu (Salzburger Festspiele), Grazie, Vorarlbergu (Schubertiada), Lucernie, Bayreuth, Torre del Lago i Montpellier[2].
W trakcie kariery występował w wielu rolach operowych i operetkowych, m.in. jako Alfred Germont (Traviata), książę Mantui (Rigoletto), Rudolf (Cyganeria), Werter (Werther), Leński (Eugeniusz Oniegin), Vaudémont (Jolanta), Jenik (Sprzedana narzeczona), Jontek (Halka), pasterz (Król Roger), Tamino (Czarodziejski flet), Belmonte (Uprowadzenie z seraju), Don Ottavio (Don Giovanni), Orombello (Beatrice di Tenda), włoski śpiewak (Kawaler srebrnej róży), Camille de Rosillon (Wesoła wdówka), Cavaradossi (Tosca) i Rodolf (Luisa Miller)[2].
Aktywnie udziela się charytatywnie. Występował na licznych wydarzeniach dobroczynnych, m.in. na gali na rzecz Niemieckiej Fundacji ds. Walki z AIDS w Berlinie oraz na koncertach Fundacji Czerwonej Wstążki i koncertach Life Ball[3].
Jest synem Janiny i Antoniego Beczałów; jego matka była krawcową, a ojciec pracował w fabryce tekstylnej w Komorowicach[4]. Jest najstarszy z trojga rodzeństwa: ma młodszą o trzy lata siostrę Krystynę i młodszego o siedem lat brata Arkadiusza[5]. W dzieciństwie udzielał się w harcerstwie, śpiewał w szkolnym chórze i nauczył się gry na gitarze[6]. Był fanem The Beatles i Procol Harum[7].
Uczęszczał do technikum mechanicznego (do klasy o profilu „mechaniczna automatyka przemysłowa”) w Czechowicach-Dziedzicach[8]. Na zaproszenie Anny Szostak-Myrczek, dyrygentki szkolnego chóru, dołączył do prowadzonych przez nią Chóru im. Stanisława Moniuszki i Zespołu Muzyki Dawnej Madrygaliści, z którym koncertował po kraju i Europie Zachodniej[9]. Z zespołu odszedł po roku od rozpoczęcia studiów na Akademii Muzycznej w Katowicach, w której uczył się w klasie prof. Jana Ballarina[10]. Podczas studiów asystował jako śpiewak na egzaminach, poza tym śpiewał w Filharmonii Śląskiej, a także brał udział w zajęciach u Pavla Lisiciana w Wyższej Szkole Muzycznej im. Ferenca Liszta w Weimarze oraz u Seny Jurinac w Międzynarodowej Muzycznej Szkole Letniej w Lenk i Académie musicale de Villecroze[11]. Dorabiał jako śpiewak uliczny przy Kärntner Straße w Wiedniu[12]. Ponadto należał do akademickiej drużyny siatkarskiej[13].
Jeszcze przed zakończeniem studiów w 1992 podpisał kontrakt z Landestheater w Linzu, gdzie początkowo grał drugoplanowe postaci: Dancairo w Carmen, księcia Guidona w Złotym koguciku, mistrza tańca Gastona w Schwergewicht oder die Ehre der Nation i służącego Hermanna w Zbójcach, a także znalazł się w drugiej obsadzie spektakli: Così fan tutte (jako Ferrand) i Sprzedana narzeczona (jako Hans)[14]. W tym okresie zaczął pobierać zajęcia wokalne u Dale’a Fundlinga, z którym współpracował przez kolejne 19 lat[15]. W trzecim sezonie pracy w teatrze w Linzu zagrał tytułową rolę w operze Werther oraz wystąpił jako Tamin w Czarodziejskim flecie i Alfred w Traviacie, a w 1996 wystąpił jako Belmonto w Uprowadzeniu z seraju[16]. W trakcie współpracy z teatrem dorabiał, koncertując z Bruckner Orchester Linz m.in. w centrum festiwalowo-kongresowym Brucknerhaus w Linzu, poza tym wystąpił gościnnie jako Stanislaus w kilku spektaklach Ptasznika w Tyrolu w Landestheater w Salzburgu oraz jako Rinuccio w Gianni Schicchi w Zürcher Oper, a także zaśpiewał oratorium „Te Deum” Brucknera w koncercie poświęconym pamięci Gustava Mahlera w Operze Wiedeńskiej[17]. Z uwagi na swoje warunki wokalne w pierwszych latach kariery porównywany był do Fritza Wunderlicha, jednego ze swoich idoli, którymi byli także: Hermann Prey, Jan Kiepura, Richard Tauber, Nicolai Gedda i Rudolf Schock[18].
W 1997 odszedł z Landestheater i został artystą Opery w Zurychu, w której zadebiutował 4 października 1997 ciepło przyjętą przez publiczność i krytyków rolą Tristana w oratorium Zaubertrank/Le vin herbé[19]. W tym samym roku po raz pierwszy wystąpił na Festiwalu w Salzburgu, gdzie zaśpiewał partię Tamina w Czarodziejskim flecie, którą w następnym roku wykonał gościnnie również w Operze Wiedeńskiej[20]. W trakcie kontraktu w Zürcher Oper wystąpił również jako Matteo w Arabelli, Camille de Rossillion w Wesołej wdówce, Alfred w Zemście nietoperza, książę Mantui w Rigoletcie, Gustaw w Balu maskowym, hrabia Neipperg w Madame Sans-Gêne i Su Czong w Krainie uśmiechu[21]. Z czasem podpisał z Operą w Zurychu kontrakt rezydencki, który umożliwił mu występy gościnne w innych teatrach, m.in. w Opéra Garnier w Paryżu, La Monnaie w Brukseli czy Theater an der Wien[22]. Uznanie międzynarodowej prasy zdobył tytułową rolą w Fauście w Royal Opera House w Londynie, gdzie następnie wystąpił także w Cyganerii, Traviacie, Eugeniuszu Onieginie oraz Romeo i Julii[23].
W styczniu 2006 zadebiutował w La Scali rolą księcia Mantui w operze Giuseppe Verdiego Rigoletto[24]. W tej samej roli po raz pierwszy wystąpił również w grudniu 2006 w Metropolitan Opera, w której w kolejnych sezonach wystąpił m.in. w: Rusałce, Romeo i Julii, Adrianie Lecouvreur, Manonie Lescaut, Łucji z Lammermooru i Eugeniuszu Onieginie[25]. W 2007 wystąpił jako książę Mantui w Rigoletcie w Operze Narodowej w Warszawie oraz zaśpiewał w ramach Koncertów Poznańskich z orkiestrą Filharmonii Poznańskiej w Auli Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. 30 marca 2008 wystąpił w Operze Narodowej w Warszawie jako sir Edgardo di Ravenswood w Łucji z Lammermooru Gaetana Donizettiego. Również w 2008 wydał swój debiutancki album studyjny pt. Salut[26].
W 2010 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[27], a także wydał drugi solowy album pt. Slavic Opera Arias nagrany z Polską Orkiestrą Radiową[26]. W sezonie 2011/2012 został zaangażowany do roli Rudolfa w Cyganerii w La Scali[28]. 24 listopada 2012 zagrał w Teatrze Wielkim w Warszawie koncert z okazji jubileuszu 20-lecia debiutu operowego[29][30]. W 2013 z okazji 200. rocznicy urodzin Giuseppe Verdiego nagrał album pt. Verdi z Polską Orkiestrą Radiową oraz wystąpił w dwóch operach twórcy: ponownie jako książę w Rigoletcie w Metropolitan Opera oraz jako Alfred Germont w Traviacie w La Scali, z którą zakończył współpracę po sezonie 2013/2014[31]. W hołdzie Richardowi Tauberowi nagrał i wydał w 2013 album pt. Twoim jest serce me[32], a w kwietniu 2014 wystąpił na Nadzwyczajnej Gali Operowej zorganizowanej w Operze Wrocławskiej we Wrocławiu.
W 2015 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Bronisława Komorowskiego[33], a także zaśpiewał w koncercie „Arie Oper Świata” w ramach XIX Letniego Festiwalu Opery Krakowskiej na Dziedzińcu Arkadowym Zamku Królewskiego na Wawelu[34], wystąpił w Wertherze podczas Festiwalu w Salzburgu i wydał album pt. The French Collection[35]. W maju 2016 zadebiutował w Semperoper Dresden w tytułowej roli w operze Lohendrin[36]. W 2017 występował w Adrianie Lecouvreur w Operze Wiedeńskiej[37]. W 2018 otrzymał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[27] oraz zagrał Edwarda podczas polskiej premiery Łucji z Lammermooru w Teatrze Wielkim w Warszawie[38]. W 2019 zagrał tytułową rolę w Lohendrinie podczas Bayreuther Festspiele, a także wystąpił w Luisie Miller na Festiwalu w Salzburgu, poza tym zadebiutował jako Cavaradossi w Tosce w Operze Wiedeńskiej oraz wystąpił m.in. w Otellu w Metropolitan Opera, Balu maskowym w Deutsche Oper w Berlinie i Halce w Theater an der Wien[39].
Na koniec sezonu 2019 otrzymał tytuł Kammersänger w Operze Wiedeńskiej[40].
W 2019 roku został uhonorowany „Złotą Muszką" - Nagrodą im. Bogusława Kaczyńskiego przyznawaną przez Orfeo Fundacja im. Bogusława Kaczyńskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wokalistyki operowej i propagowanie najwyższych wartości kultury muzycznej na świecie[41].
W 2020 wystąpił w Operze Narodowej w Warszawie w tytułowej roli w Wertherze Jules’a Masseneta oraz jako Jontek w Halce Moniuszki (w ramach koprodukcji z Theater an der Wien), a także nagrał swoją interpretację utworu „Tango milonga” na potrzeby składanki pt. 95 lat Polskiego Radia[42] oraz wydał album pt. Vincerò[43]. 17 maja 2022 otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej w Katowicach[44][45].
24 października 1992 poślubił Katarzynę Bąk, którą poznał w Zespole Muzyki Dawnej Madrygaliści[46]. W 2012 uzyskali szwajcarskie obywatelstwo[47]. Mieszkają w Żabnicy, mają też domy w Krakowie, Wiedniu i Zollikonie[48].
| Rok | Kategoria | Tytułem | Nagroda | Nota | Źródło |
|---|---|---|---|---|---|
| 2011 | Muzyka | Piotr Beczała | Złota Sowa Polonii | Laur | [50] |
| 2013 | Muzyka | Piotr Beczała | Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego | Laur | [51] |
| Muzyka poważna | Gwarancje Kultury TVP Kultura 2012 | Laur | [52] | ||
| Osobowość roku | Koryfeusz Muzyki Polskiej | Laur | [53] | ||
| 2014 | Najlepszy album polski za granicą | Twoim jest serce me | Fryderyki 2014 | Nominacja | [54] |
| Artysta roku | Piotr Beczała | Laur | |||
| Artysta sceny roku | Wiktory 2014 | Nominacja | [55] | ||
| 2016 | Najlepszy album polski za granicą | The French Collection | Fryderyki 2016 | Nominacja | [56] |
| 2018 | Najlepszy śpiewak | International Opera Awards | International Opera Awards | Nagroda | [57] |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
