Pieśni z drugiego piętra
szwedzki film Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pieśni z drugiego piętra (szwedzki. Sånger från andra våningen) – szwedzka czarna komedia z 2000 roku w reżyserii Roya Anderssona.
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
2000 |
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
98 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role |
Lars Nordh |
| Muzyka |
Benny Andersson |
| Zdjęcia |
István Borbás |
| Montaż |
Roy Andersson |
| Produkcja |
Lisa Alwert |
| Strona internetowa | |
Film przedstawia serię niepowiązanych za sobą historii, które opowiadają o różnych aspektach współczesnego życia. Powtarzającym się motywem są cytaty z dzieł peruwiańskiego poety Césara Vallejo[1]. Premiera filmu odbyła się w maju 2000 w konkursie głównym na 53. MFF w Cannes[2], gdzie obraz zdobył Nagrodę Jury.
- Lars Nordh jako Kalle
- Stefan Larsson jako Stefan
- Bengt C. W. Carlsson jako Lennart
- Torbjörn Fahlström jako Pelle Wigert
- Sten Andersson jako Lasse
- Rolando Núñez jako cudzoziemiec
- Lucio Vucina jako magik
- Per Jörnelius jako przepiłowany mężczyzna
- Peter Roth jako Tomas
- Klas-Gösta Olsson jako pisarz przemówień
- Nils-Åke Eriksson jako pacjent
- Hanna Eriksson jako Mia
- Tommy Johansson jako Uffe
- Sture Olsson jako Sven
- Fredrik Sjögren jako rosyjski chłopak
Historia składa się z kilku niepowiązanych ze sobą opowieści. W pierwszej z nich, w wagonie metra stoi pobrudzony sadzą mężczyzna, trzymający w ręku plastikową teczkę z resztkami dokumentów. W drugiej, na korytarzu pewien człowiek trzyma się rozpaczliwie nóg szefa, który właśnie go zwolnił i krzyczy, że pracował tu przez trzydzieści lat. W trzeciej, ktoś w kawiarni czeka na swojego ojca, który właśnie spalił swoje firmowe meble, żeby otrzymać odszkodowanie. W czwartej pewien makler utyka w ulicznym korku, podczas gdy zdesperowany ekonomista wpatruje się w kryształową kulę. W każdej z tych historii wszyscy i wszystko dokądś zmierza, ale ich cel i znaczenie znikają po drodze.
Nagrody:[3]
- Bodil Awards
- Najlepszy nie amerykański film (Bedste ikke amerikanske film) Roy Andersson (reżyser)
- 53. MFF w Cannes
- Nagroda Jury (Roy Andersson)
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy Braci Manaki
- Nagroda publiczności (István Borbás)
- Norweski Międzynarodowy Festiwal Filmowy
- Nagroda norweskich krytyków filmowych (Roy Andersson)
- Guldbagge Award
- Najlepszy film (Bästa film) Lisa Alwert
- Najlepszy reżyser (Bästa regi) Roy Andersson
- Najlepszy scenariusz (Bästa manuskript) Roy Andersson
- Najlepsze zdjęcia (Bästa foto) István Borbás i Jesper Klevenas
- Osiągnięcie życia (Bästa prestation) Jan Alvemark
Nominacje:[3]
- British Independent Film Awards
- Najlepszy niezależny film zagraniczny
- Chlotrudis Awards
- Najlepsze zdjęcia (István Borbás, Jesper Klevenas i Robert Komarek)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
