Pieśń szwadronu Wąsowicza – pieśń legionowa z okresu I wojny światowej opisująca szarżę pod Rokitną, prowadzoną przez rotmistrza Zbigniewa Wąsowicza[1]. W pieśni tej upatruje się korzeni późniejszych popularnych kupletów dwuwierszowych opisujących z czarnym humorem i sarkazmem wojenne losy poszczególnych polskich pułków kawaleryjskich tzw. "żurawiejek"[2]. Pieśń powstała w Karpatach po bitwie pod Nadworną.
Opisuje ona szarżę, jaka odbyła się w czasie I wojny światowej podczas bitwy Austriaków z Rosjanami w okolicy wsi Rokitna. Dnia 13 czerwca 1915 roku 2 szwadron II Brygady Legionów Polskich pod dowództwem rotmistrza Zbigniewa Wąsowicza wyruszył do ataku na niezdobyte dotąd pozycje wroga. W ciągu około 15 minut polscy ułani przedarli się przez 3 linie wroga przełamując jego obronę. W szarży zginął rotmistrz Wąsowicz, a z 64 ułanów powróciło jedynie sześciu[3]. Oba fakty pieśń pomija, koncentrując się na męstwie i waleczności ułanów.
Tekst pieśni
"Nasz Wąsowicz, chłop morowy,
Zbił Moskali w Cucyłowej.
Odznaczył się szwadron drugi,
Wrażej krwi on przelał strugi.
Myśmy w opłotkach stanęli,
Na Moskwę ogniem plunęli.
Kozacy ku nam pognali,
Lecz ognia nie wytrzymali.
Rotmistrz stał na środku drogi,
Z pistoletu prażył wrogi.
Armaty basem śpiewały,
Lecz śmiał się z nich szwadron cały.
Dwie godziny bitwa trwała,
Jest z niej dla szwadronu chwała.
Więc kto chce rozkoszy użyć,
Niech w ułany idzie służyć."[2][4]
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
