Pawieł Fiedotow

Pawieł Andriejewicz Fiedotow (Павел Андреевич Федотов) (ur. 22 czerwca 1815 w Moskwie; zm. 14 listopada 1852 w Sankt-Petersburgu) – rosyjski malarz uznawany za prekursora realizmu krytycznego. Syn oficera wojsk Imperium Rosyjskiego.

Pawieł Fiedotow

Павел Андреевич Федотов

Pawieł Fiedotow – Autoportret (akwarela, 1848)
Data i miejsce urodzenia	22 czerwca 1815 Moskwa
Data i miejsce śmierci	14 listopada 1852 Petersburg
Narodowość	rosyjska
Dziedzina sztuki	malarstwo

Życiorys

Po ukończeniu Moskiewskiej Szkoły Kadetów Fiedotow rozpoczął służbę w Fińskim gwardyjskim pułku piechoty w Sankt-Petersburgu. Zainteresowanie sztuką było wówczas dość częste wśród wielu młodych oficerów armii carskiej. Fiedotow, który amatorsko grał na flecie oraz tworzył liczne szkice i rysunki, zdecydował się rozwijać swe zainteresowania i zaczął uczęszczać do wieczorowej klasy Akademii Sztuk Pięknych.

Umiejętności zyskane podczas tych studiów sprawiły, że dzięki portretom przedstawiającym oficerów uznano go za naczelnego malarza pułku. W tym okresie Fiedotow malował przy użyciu akwareli, a przeważającym tematem jego obrazów było piękno otaczającego świata. Narysował także nieliczne karykatury.

W 1844 przeszedł w stan spoczynku i postanowił całkowicie poświęcić się malarstwu. Dwa lata później porzucił technikę akwareli i ołówkowego rysunku na rzecz malarstwa olejnego. W latach 1846–1850 powstał cykl portretów przedstawiających członków rodziny Żdanowiczów. Do najbardziej znanych obrazów rodzajowych z tego okresu należą Swaty majora (1851) oraz Wdówka (1851).

Fiedotow zmarł w 1852 jako nędzarz przebywając w petersburskim szpitalu psychiatrycznym^[1].

• 
  Wybredna narzeczona, 1842
• 
  Encore, jeszcze, encore!, 1851^[2]
• 
  Wdówka, 1851
• 
  Śniadanie arystokraty
• 
  Świeżo odznaczony (Ranek urzędnika po odznaczeniu pierwszym medalem)
• 
  P.A. Fiedotow z ojcem i siostrą przyrodnią, 1837
• 
  Portret A.I. Fiedotowa, ojca artysty, 1837
• 
  Swaty majora, 1851
• 
  Portret N.P. Żdanowicz przy klawikordzie