Paweł Nasiłowski
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Grzegorz Nasiłowski (ur. 1962 w Siedlcach[1]) – funkcjonariusz Służby Więziennej, generał Służby Więziennej, dyrektor generalny tej formacji w 2009.
![]() | |
Data urodzenia |
1962 |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
od 1988 |
Formacja | |
Stanowiska |
dyrektor generalny SW (2009) |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Syn Jana. Posiada wykształcenie wyższe pedagogiczne. Od 1988 pracuje w Służbie Więziennej. Był zastępcą dyrektora Zakładu Karnego w Siedlcach, gdzie odpowiadał za działalność kulturalno-oświatową, wychowawczą i współpracę międzynarodową. Stworzył tam dom kultury dla skazanych. W latach 1998–2002 był przedstawicielem ministra sprawiedliwości w Radzie Głównej ds. Społecznej Readaptacji i Pomocy Skazanym, odpowiadając między innymi za kary alternatywne[2].
W lipcu 2006 został zastępcą szefa Centralnego Zarządu Służby Więziennej, będąc w stopniu majora. 11 listopada 2007 został awansowany na generała, co wymagało zastosowania przyśpieszonej ścieżki awansu[2]. W kwietniu 2008 został odwołany ze stanowiska ze względu na śmierć Claudiu Crulicia[2]. W marcu 2009 powołany na dyrektora generalnego SW w miejsce Jacka Pomiankiewicza[3], odwołanego wskutek samobójstwa Roberta Pazika, jednego z zabójców Krzysztofa Olewnika. 18 listopada 2009 odwołany z zajmowanego stanowiska[4]. Został wówczas pełnomocnikiem ministra sprawiedliwości i dyrektorem Biura Dozoru Elektronicznego Centralnego Zarządu Służby Więziennej[5].
Odznaczony Brązowym (1998)[6], Srebrnym (2007)[7] i Złotym (2015)[8] Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2021)[9].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.