Paweł I (papież)

Paweł I (ur. w Rzymie, zm. 28 czerwca 767^[1]) – święty Kościoła katolickiego, 93. papież w okresie od 29 maja 757 do 28 czerwca 767^[2].

Paweł I

Paulus

Papież Biskup Rzymu
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	brak danych Rzym
Data i miejsce śmierci	28 czerwca 767 Rzym
Miejsce pochówku	bazylika św. Piotra
Papież
Okres sprawowania	757–767
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	29 maja 757

Święty
Paweł

Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	28 czerwca

Życiorys

Urodził się jako Rzymianin, syn Konstantyna z rodziny zamieszkującej rejon S. Maria in Via Lata (Via del Corso)^[3][4] Późniejsza tradycja przypisała mu przynależność do rodu Orsini^[2], co jednak jest wątpliwe z uwagi na brak potwierdzenia w źródłach współczesnych^[5][6]. Później był diakonem w Rzymie często zatrudnianym przez swojego starszego brata, papieża Stefana II^[2] w negocjacjach z królami Lombardii. Na papieskim dworze swego brata odgrywał dużą rolę i miał udział w utworzenie Państwa Kościelnego przez króla Franków Pepina III^[1].

Po śmierci Stefana został wybrany jego następcą^[2]. Jego pontyfikat był zdominowany przez stosunki z władcami frankijskimi i królami Lombardii oraz Cesarstwem Bizantyjskim. Zapisał się w historii jako ten, któremu udało się powiększyć państwo papieskie. O swojej elekcji powiadomił monarchę Franków używając formuły, którą wcześniej przesyłano po wyborze egzarsze Rawenny namiestnikowi cesarza bizantyjskiego^[1]. Wbrew obietnicy, nowy król Longobardów, Dezyderiusz odmówił zwrotu ziem Państwu Kościelnemu, a także najechał na nie w 758 roku i podbił księstwa Spoleto i Benewent^[1]. Zaniepokojony Paweł poprosił o pomoc Pepina, który jednak był zaabsorbowany zapobieżeniem powstania koalicji bizantyńsko-longobardzkiej^[1].

Podczas swego pontyfikatu kontynuował politykę brata. Jako pierwszy papież wręczył królowi Franków miecz symbolizujący świeckie ramię kościoła. Kolegium doradcze Pawła I stanowili biskupi podmiejskich parafii. Potępienie przez Konstantyna V kultu obrazów i figurek papież zmusiło go znowu do szukania poparcia u Pepina III^[1]. W bazylice św. Piotra zbudował nową kaplicę w której umieszczono relikwie św. Petroneli. On też nakazał rozmieszczać w rzymskich kościołach relikwie wydobyte z katakumb.

Zmarł w bazylice św. Pawła, gdzie schronił się przed upałami i tam został pochowany^[2]. Po 3 miesiącach jego ciało przeniesiono do bazyliki św. Piotra^[2].

Jego wspomnienie liturgiczne przypada w dzienną rocznicę śmierci^[1].

Zobacz też

• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego