Parowozownia normalnotorowa w Ełku

Parowozownia normalnotorowa w Ełku – nieużywana parowozownia normalnotorowa w Ełku, wybudowana w 1906 roku przy głównej ełckiej stacji kolejowej. Obiekt figuruje w Rejestrze Zabytków^[1] – nr rej.: A-1014 z 10.11.1994.

Parowozownia normalnotorowa w Ełku

nr rej. A-1014 z 10.11.1994.
Widok na parowozownię z lotu ptaka
Państwo	Polska
Miejscowość	Ełk
Adres	Sportowa 1
Ukończenie budowy	1906
Położenie na mapie Ełku Parowozownia normalnotorowa w Ełku
Położenie na mapie Polski Parowozownia normalnotorowa w Ełku
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Parowozownia normalnotorowa w Ełku
Położenie na mapie powiatu ełckiego Parowozownia normalnotorowa w Ełku
53°49′27,3″N 22°21′54,3″E

Parowozownia jest wyposażona w wyciąg węglowy Teudloffa. Na torach parowozowni stoją parowozy Ol49, Ty2, które niszczeją.

Powojenna parowozownia eksploatowała parowozy serii: Ty2/Ty42, Ol49, Ok1^[2]. Obiekt lokomotywowni wachlarzowej z czternastoma stanowiskami wraz z obrotnicą był używany przez PKP Cargo do roku 2009 w obsłudze lokomotyw serii SM42, SU45, ST44^[3], gdzie funkcjonowało Gniazdo Drużyn Trakcyjnych. W roku 2014 PKP SA dokonały remontu dachu, natomiast w 2016 roku rozebrano nieukończony segment.

Tutejsza parowozownia jako druga w kraju po parowozowni Wolsztyn najdłużej eksploatowała parowozy w czynnym ruchu planowym^[4].

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Przypisy

1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2013-01-11].
2. Przeminęło z parą [GALERIA] [online], elk.wm.pl [dostęp 2018-12-17] (pol.).
3. Paweł Czech, Ilostany - Lokomotywowania Ełk, Koleje Małe i Duże, 2-3/2008, s. 8-9.
4. MarcinM. Przygiętka MarcinM., Dzieje kolei normalnotorowych na Warmii i Mazurach, [w:] DawidD. Keller (red.), Dzieje kolei w Polsce, Rybnik: Eurosprinter, Muzeum w Rybniku, 2012, s. 321, ISBN 978-83-931006-8-2.