Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie
parafia rzymskokatolicka w diecezji świdnickiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
parafia rzymskokatolicka w diecezji świdnickiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie – parafia rzymskokatolicka w dekanacie Bielawa diecezji świdnickiej.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres |
pl. kard. Stefana Wyszyńskiego 1 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Diecezja | |
Dekanat | |
Kościół | |
Filie |
Bielawa kaplica szpitalna pw. św. Elżbiety Węgierskiej (ul. Wolności 116), kaplica Sióstr Augustianek, pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa (ul. Kopernika 2) |
Proboszcz |
ks. dr Stanisław Chomiak |
Wezwanie | |
Wspomnienie liturgiczne | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego | |
Położenie na mapie Bielawy | |
50°41′12″N 16°37′01″E | |
Strona internetowa |
Nie ma historycznej pewności, co do czasu powstania Bielawy, ale jedna z hipotez podaje, że Bielawa należała do Księstwa Wielkomorawskiego (846–870). Już wtedy w Bielawie mogło pojawić się chrześcijaństwo. Druga hipoteza głosi, że Bielawa powstała w 1215 r. Inne podają, że zaczęła istnieć dopiero w XIV w. Bezspornym faktem jest to, że w 1335 r. został zbudowany pierwszy kościół w Bielawie, która w tym czasie znajdowała się pod panowaniem księcia świdnickiego Bolka II. Zezwolenie na budowę kościoła wydał biskup Nanker. Natomiast pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z 1358 r. W okresie od 1525 r. do poł. XVII w. kościół znajdował się w rękach ewangelików. Po przejęciu go ponownie przez katolików okazało się, że jego stan techniczny jest beznadziejny. W 1815 r. do parafii Wniebowzięcia NMP przyszedł energiczny i utalentowany duszpasterz ks. Johann Seidel, który kierował parafią aż do 1846 r. On właśnie podjął myśl o budowie nowego kościoła. Jednak śmierć uniemożliwiła mu realizację tego zamierzenia. Swojemu następcy, ks. Franciszkowi Krauze (1847–1874), przekazał oszczędności na ten cel w wysokości 6511 talarów. Ks. Krauze podjął się budowy obecnego kościoła parafialnego. Wcześniej jednak przystąpił do budowy szkoły podstawowej, ochronki dla biednych dzieci i szpitala. Kościół powstał w latach 1868–1876 w stylu neogotyckim według planów architekta Alexisa Langera z Wrocławia. Dnia 15 XI 1876 r. dziekan z Dzierżoniowa, ksiądz prałat Adolf Rinke, dokonał poświęcenia nowego kościoła. A było to za pontyfikatu papieża Piusa IX, panowania cesarza pruskiego Wilhelma I. Uroczystości poświęcenia nie doczekał jej budowniczy, ksiądz Franciszek Krause (†9.11.1874r.). Zaszczyt ten miał ks. Karol Stein (1874–1910). Jako osobisty dar dla nowego kościoła ks. Franciszek Krauze przekazał 30-głosowe organy, które służą do dzisiejszego dnia. Organy wykonał wrocławianin, Alfons Muller. W 1882 r. kard. Georg Kopp konsekrował kościół. Jest on trójnawowy, w formie krzyża, wys. wieży wynosi 101 m. Obecnie jest to 69 co do wysokości wieża kościelna na świecie i 7 w Polsce.
13 grudnia 1885 r. przed kościołem został poświęcony krzyż z piaskowca, w lipcu 1886 roku po obu stronach krzyża zostały ustawione rzeźby św. Jana Ewangelisty oraz Matki Boskiej Bolesnej. Wyposażenie wnętrza wykonano w stylu neogotyckim. Plebania wybudowana w 1983 r. poświęcona przez kard. Henryka Gulbinowicza 18 IX 1983 r. W 1999 r. dokonano remontu auli w Domu Parafialnym. W roku 2000 z inicjatywy proboszcza oraz miejscowych działaczy katolickich, dzięki pomocy finansowej wiernych oraz pomocy firmy budowlanej „Cąber-Strzelecki” na wzgórzu (obecna nazwa „Wzgórze Pojednania”), obok strzelnicy, w pobliżu stawu „Cegielnia” wzniesiono 15-metrowy monument w kształcie krzyża. 15 sierpnia 2000 r. uroczystej mszy św. przewodniczył i poświęcenia dokonał biskup wrocławski ks. Edward Janiak. Krzyż otrzymał nazwę „Milenijny”. W 2000 r. odrestaurowano zegary na wieży. W 2008 r. oddano do użytku turystycznego wieżę kościoła oraz zainstalowano monitoring wewnętrzny i zewnętrzny świątyni. W 2018 roku podczas rekolekcji wielkopostnych wprowadzono do parafii relikwie św. Ojca Pio.
W 1842 r. proboszcz miejscowej parafii ks. Johann Seidel zapisał w testamencie cały swój majątek na budowę nowego kościoła w Bielawie. Później, na ten sam cel, patron (kolator) bielawskiego kościoła hrabia Sandrecki przeznaczył 50 000 talarów na budowę, powierzając projekt wrocławskiemu architektowi Alexisowi Langerowi, znanego . Miejscem budowy miał być teren, na którym stał dotychczasowy kościół. Ostatnią mszę w starej świątyni odprawiono 8 czerwca 1864 r., po czym na jej miejscu zbudowano nową.
Obecnie proboszczem jest ks. prał. dr Stanisław Chomiak.
Krzysztof Pludro: Kronika Bielawy część IV. Wrocław: INDOOR – Edycje, 1994, s. 23–34. ISBN 83-901780-1-X.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.