Nerw przedsionkowo-ślimakowy

Nerw przedsionkowo-ślimakowy (łac. nervus vestibulocochlearis) – w anatomii człowieka VIII nerw czaszkowy unerwiający ucho wewnętrzne i łączący je z mózgowiem. Nerw ten przekazuje informacje słuchowe ze ślimaka i informacje dotyczące przyspieszeń liniowych i kątowych z kanałów półkolistych i łagiewki. Dawniej używana nazwa: nerw statyczno-słuchowy.

Nerw przedsionkowo-ślimakowy (VIII)

Nerw przedsionkowo-ślimakowy początkowo dzieli się na dwie części:

• część przedsionkową z receptorami leżącymi w:
  • plamkach łagiewki
  • plamkach woreczka
  • grzebieni bańkowych
• część ślimakową (nerw słuchowy) z receptorami leżącymi w:
  • komórkach rzęsatych wewnętrznych i zewnętrznych narządu Cortiego

Włókna z części przedsionkowej zbierają się w zwoju przedsionkowym.

Włókna z części ślimakowej (nerw ślimakowy) zbierają się w zwoju spiralnym ślimaka. Nerw ślimakowy człowieka składa się z około 30 000 zmielinizowanych aksonów neuronów zwoju spiralnego ślimaka^[1].

Włókna wychodzące z obu zwojów łączą się w jeden nerw przedsionkowo-ślimakowy i razem wnikają do mózgu na granicy mostu i rdzenia przedłużonego.

Nerw przedsionkowo-ślimakowy jest pierwszym odcinkiem drogi słuchowej.

Zobacz też

• zapalenie nerwu przedsionkowego