Nelson Gutiérrez

Nelson Daniel Gutiérrez Luongo (13 kwietnia 1962 w Montevideo) – urugwajski piłkarz noszący przydomek, grający jako obrońca.

Nelson Gutiérrez

Pełne imię i nazwisko	Nelson Daniel Gutiérrez Luongo
Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1962 Montevideo
Wzrost	183 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1980–1985 Peñarol 1985 Atlético Nacional 1986–1988 River Plate 68 (3) 1988–1989 S.S. Lazio 17 (1) 1989–1991 Hellas Verona 27 (3) 1991–1993 CD Logroñés 60 (0) 1993–1996 Peñarol 1997 Defensor Sporting
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1983–1990  Urugwaj 57 (0)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América złoto Argentyna 1987 srebro Brazylia 1989

Kariera klubowa

Gutiérrez rozpoczął swoją karierę piłkarską w klubie CA Peñarol, z którym dwa razy z rzędu zdobył mistrzostwo Urugwaju – w 1981 i 1982. Następnie Peñarol z Gutiérrezem w składzie zwyciężył w turnieju Copa Libertadores 1982 i jeszcze w tym samym roku pokonał zdobywcę PEMK, angielski klub Aston Villa, zdobywając Puchar Interkontynentalny.

W 1985 Gutiérrez przeniósł się do Kolumbii, gdzie przez krótki czas grał w Atlético Nacional, skąd w 1986 przeszedł do argentyńskiego klubu River Plate.

Gutiérrez miał swój udział w sukcesach klubu River Plate – w sezonie 1985/86 zdobył mistrzostwo Argentyny, wygrał Copa Libertadores 1986, a następnie zdobył Puchar Interkontynentalny i Copa Interamericana.

W końcu lat 80. przeniósł się do Europy. Najpierw grał w klubach włoskich S.S. Lazio i Hellas Verona, a następnie przez dwa lata grał w hiszpańskim klubie Logroñés, skąd w 1993 wrócił do Urugwaju, do klubu Peñarol, z którym cztery razy z rzędu zdobył mistrzostwo Urugwaju – w 1993, 1994, 1995 i 1996. Karierę piłkarską zakończył w 1997 w klubie Defensor Sporting.

Kariera reprezentacyjna

Wraz z reprezentacją Urugwaju wziął udział w turnieju Copa América 1983, w którym Urugwaj zdobył tytuł mistrza Ameryki Południowej. W fazie grupowej Gutiérrez zagrał tylko w meczu z Chile, w którym otrzymał czerwoną kartkę. Następnie zagrał w obu meczach półfinałowych z Peru i w obu spotkaniach finałowych z Brazylią.

Wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1986 roku, gdzie Urugwaj dotarł do 1/8 finału. Gutiérrez zagrał we wszystkich czterech meczach – z Niemcami, Danią, Szkocją i Argentyną.

W turnieju Copa América 1987 Urugwaj obronił tytuł najlepszej drużyny Ameryki Południowej, a Gutiérrez zagrał we wszystkich dwóch spotkaniach – półfinałowym z Argentyną i finałowym z Chile.

W turnieju Copa América 1989 Urugwaj został wicemistrzem Ameryki Południowej. Gutiérrez zagrał we wszystkich meczach poza pierwszym spotkaniem z Ekwadorem – czyli z Boliwią, Chile, w obu spotkaniach (grupowym i finałowym) z Argentyną, z Paragwajem i Brazylią.

Wziął także udział w finałach mistrzostw świata w 1990 roku, gdzie Urugwaj ponownie odpadł w 1/8 finału. Gutiérrez wystąpił we wszystkich czterech spotkaniach – z Hiszpanią, Belgią, Koreą Południową i Włochami.

Łącznie w reprezentacji Urugwaju rozegrał 57 meczów.

Sukcesy

Sezon	Klub	Tytuł
1981	CA Peñarol	Mistrz Urugwaju
1982	CA Peñarol	Mistrz Urugwaju
1982	CA Peñarol	Copa Libertadores
1982	CA Peñarol	Puchar Interkontynentalny
1985/86	River Plate	Mistrz Argentyny
1986	River Plate	Copa Libertadores
1986	River Plate	Puchar Interkontynentalny
1987	River Plate	Copa Interamericana
1993	CA Peñarol	Mistrz Urugwaju
1994	CA Peñarol	Mistrz Urugwaju
1995	CA Peñarol	Mistrz Urugwaju
1996	CA Peñarol	Mistrz Urugwaju

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi Mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, s. 80

Linki zewnętrzne

• Podstawowe informacje biograficzne. tenfieldigital.com.uy. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)].
• RSSSF – reprezentacja Urugwaju w finałach mistrzostw świata
• RSSSF – Urugwaj w eliminacjach do finałów mistrzostw świata
• RSSSF – Peñarol w Copa Libertadores 1980-1989
• RSSSF – Peñarol w Copa Libertadores 1990-1999
• Statystyki kariery