Muhafazat Zufar

Zufar (Dhofar)
محافظة ظفار
	Muhafazat (gubernatorstwo)
Państwo	Oman
Siedziba	Salala
Powierzchnia	99 300 km²
Populacja (2016); • liczba ludności	; 424 878
• gęstość	4,27 os./km²
	Szczegółowy podział administracyjny
Liczba wilajetów	10
	Położenie na mapie Omanu;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Zufar (ar. ظفار; Dhofar) – kraina geograficzna i największe gubernatorstwo (muhafaza) Omanu, położona na zachodzie kraju, przy granicy z Jemenem i Arabią Saudyjską. Ma dostęp do Morza Arabskiego. Stolica mieści się w Salali.

Szybkie fakty Państwo, Siedziba ...

Zamknij

Według spisu powszechnego z 2010 roku liczba mieszkańców wynosiła 249 729 osób, a wedle informacji centrum statystyk Omanu, w 2016 roku gubernatorstwo zamieszkiwało 424 878 osób^[1].

W jego skład wchodzi 10 wilajetów^[1]:

Dhalkut
Mazyonah lub al-Mazuna (od października 2006)
Mirbat
Muqshin
Rakhyut
Sadah
Salala
Shalim i wyspy Al-Hallaniyah
Taqah
Thumrait

Osobny artykuł: Wojna w Zufarze.

Lata 1962–1976 trwała tu antyrządowa rebelia lewicowych partyzantów popartych przez Jemen Południowy^[2]^[3]^[4]. Na początku 1969 roku dzięki wsparciu militarnemu Południowego Jemenu, partyzanci zajęli duże połacie zachodniej części Zufaru^[5]. Rebelia upadła w 1976 roku na skutek irańskiej i brytyjskiej interwencji zbrojnej.

[1]
Mohamed bin Khalfan Al Busaidi; Badar bin Yahya Al Rashdi; Hassan bin Ali Al Wahaibi; Mahmoud bin Khalifa Al Baimani; Rab’a bint Hamoud Al Riamia; Rosemary Hector: Oman 2016. Maskat: Ministry of Information Sultanate of Oman, Mazoon Press, s. 23-24. ISBN 978-99969-0-840-8.
[2]
JohnJ. Townsend JohnJ., Oman: the måking of a modern state, London: C. Helm, 1977, s. 98, ISBN 978-0-85664-446-7, OCLC 3559485.
[3]
Kendall D. Gott (październik 2010). U. S. Army and the Interagency Process: Historical Perspectives: The Proceedings of the Combat Studies Institute 2008 Military History Symposium. DIANE Publishing. s. 203.
[4]
Peter Janke; Richard Sim (październik 1983). Guerrilla and terrorist organisations: a world directory and bibliography. Macmillan. s. 265. ISBN 978-0-02-916150-0.
[5]
John Peterson, Defending Arabia, 1986, Taylor & Francis, s. 100

[oman2016-1] [1]
Mohamed bin Khalfan Al Busaidi; Badar bin Yahya Al Rashdi; Hassan bin Ali Al Wahaibi; Mahmoud bin Khalifa Al Baimani; Rab’a bint Hamoud Al Riamia; Rosemary Hector: Oman 2016. Maskat: Ministry of Information Sultanate of Oman, Mazoon Press, s. 23-24. ISBN 978-99969-0-840-8.

[2] [2]
JohnJ. Townsend JohnJ., Oman: the måking of a modern state, London: C. Helm, 1977, s. 98, ISBN 978-0-85664-446-7, OCLC 3559485.

[3] [3]
Kendall D. Gott (październik 2010). U. S. Army and the Interagency Process: Historical Perspectives: The Proceedings of the Combat Studies Institute 2008 Military History Symposium. DIANE Publishing. s. 203.

[4] [4]
Peter Janke; Richard Sim (październik 1983). Guerrilla and terrorist organisations: a world directory and bibliography. Macmillan. s. 265. ISBN 978-0-02-916150-0.

[5] [5]
John Peterson, Defending Arabia, 1986, Taylor & Francis, s. 100

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Muhafazat Zufar

Wikiwand in your browser!

Wikiwand in your browser!

Rebelia w Zufarze

Przypisy