Modest Sękowski

Modest Sękowski (ur. 25 grudnia 1920 w Luberadzu k. Ciechanowa, zm. 29 czerwca 1972 w Lublinie) – polski działacz spółdzielczości niewidomych, działacz społeczny^[1].

Modest Sękowski

Data i miejsce urodzenia	25 grudnia 1920 Luberadz k. Ciechanowa
Data i miejsce śmierci	29 czerwca 1972 Lublin
Zawód, zajęcie	działacz spółdzielczości niewidomych, działacz społeczny
Odznaczenia

Życiorys

W 1931 stracił wzrok wskutek wypadku z wapnem^[1][2]. Od 1932 przebywał w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach^[1]. W okresie okupacji niemieckiej uczęszczał na tajne komplety w Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie i w 1944 uzyskał w nim maturę^[1]. W czasie powstania warszawskiego był sanitariuszem i pracował w piekarni^[1]. W 1945 rozpoczął studia historyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, zakończone absolutorium w 1951^[1].

W 1945 stworzył w Lublinie pierwszą w Polsce Spółdzielnię Inwalidów Niewidomych, która po 26 latach zatrudniała przeszło 700 osób^[1][2]. W latach 1951–1972 członek władz centralnych Polskiego Związku Niewidomych, w latach 1958–1966 członek Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie^[1]. Angażował się w wiele przedsięwzięć społecznych na rzecz niewidomych i regionu lubelskiego^[1].

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1959) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972)^[1]. Od 2018, na wniosek lubelskiego oddziału Polskiego Związku Niewidomych, patron wąwozu w dzielnicy Wieniawa w Lublinie („wąwóz Modesta Sękowskiego”, nazwa nadana uchwałą Rady Miasta)^[3][4].

Zawarł związek małżeński z Zofią Sękowską z d. Braunszweig, w późniejszym okresie profesorem pedagogiki specjalnej na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, i miał z nią czterech synów, Marka, Tadeusza, Tomasza i Andrzeja^[1][2]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie^[1].