Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Mężczyzn 1994

Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Mężczyzn 1994 – 1. edycja turnieju finałowego Mistrzostw Europy w piłce ręcznej mężczyzn, zorganizowana przez EHF – w dniach od 3 do 12 czerwca 1994 w Portugalii – dla 12 najlepszych reprezentacji seniorskich na „starym kontynencie”, mająca na celu wyłonienie najlepszej z nich (mistrza Europy) i stanowiąca jednocześnie kwalifikacje do Mistrzostw Świata 1995.

Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Mężczyzn 1994

1994 EHF European Men’s Handball Championship

ME 1996
Dyscyplina	piłka ręczna
Organizator	EHF
Szczegóły turnieju
Gospodarz	Portugalia
Otwarcie	3 czerwca 1994, Almada, Porto
Zamknięcie (finał)	12 czerwca 1994, Porto
Liczba drużyn	12
Liczba hal	2 (w 2 miastach)
I miejsce	Szwecja
II miejsce	Rosja
III miejsce	Chorwacja
Statystyki turnieju
Liczba meczów	38
Liczba bramek	1746 (45,95 na mecz)
Król strzelców	Wasilij Kudinow (50 goli)
Najlepszy zawodnik (MVP)	Magnus Andersson
Strona internetowa

To pierwsza w historii seniorska impreza rangi mistrzowskiej w piłce ręcznej, której gospodarzem była Portugalia. Wszystkie 38 spotkań mistrzostw rozegrano w dwóch halach: Pavilhão Rosa Mota w Porto i Complexo Municipal de Desportos Cidade de Almada w Almadzie.

Tytuł mistrzów Europy 1994 wywalczyli Szwedzi, którzy w następnych latach stali się absolutnymi hegemonami zmagań o prymat na „starym kontynencie” – tryumfowali bowiem w czterech z pięciu pierwszych turniejów finałowych Mistrzostw Europy, w tym trzy razy z rzędu (1998, 2000 i 2002). Ponadto do drużyny gwiazd ME 1994 wybrano aż czterech zawodników reprezentacji „Trzech Koron”, a środkowy rozgrywający tego zespołu Magnus Andersson, został uznany najlepszym zawodnikiem turnieju (MVP).

W finale ze Szwecją zagrali ówcześni mistrzowie świata – Rosjanie i ponieśli zaskakująco wysoką porażkę 21:34 (już do przerwy ulegając 9:18).

Brązowy medal zdobyła Chorwacja, dla której był to pierwszy udział w turnieju rangi mistrzowskiej (a inauguracyjne spotkanie międzypaństwowe Chorwaci rozegrali zaledwie 3,5 roku wcześniej, remisując 23:23 z Japonią). Rok później zagrali w finale MŚ, a w 1996 wywalczyli złoty medal Igrzysk Olimpijskich.

Mistrzostwa Europy 1994 to najsłabszy w historii występ reprezentacji gospodarza – Portugalia zajęła bowiem ostatnie miejsce w klasyfikacji końcowej turnieju, co dotychczas nie zdarzyło się żadnej, innej drużynie gospodarzy ME.

Tło historyczne

Fakt przeprowadzenia mistrzostw Europy 1994 jest ściśle związany z utworzeniem – 17 listopada 1991 – Europejskiej Federacji Piłki Ręcznej (EHF). Wcześniej nie istniał bowiem podmiot władny do zorganizowania turnieju rangi mistrzowskiej dla drużyn reprezentacyjnych poszczególnych federacji europejskich, a Międzynarodowa Federacja Piłki Ręcznej (IHF) nie była zainteresowana powołaniem mistrzostw Europy, aby nie tworzyć konkurencji dla swojej sztandarowej imprezy, czyli mistrzostw świata^[1].

Eliminacje

Jedyny raz w historii eliminacje do turnieju finałowego mistrzostw Europy składały się wyłącznie z jednej rundy (nie było prekwalifikacji i II fazy eliminacyjnej). Wzięły w nich udział 34 reprezentacje, podzielone na 7 grup: sześć grup pięciodrużynowych i jedną grupę czterozespołową. Bezpośrednią kwalifikację do turnieju finałowego ME 1994 uzyskiwali zwycięzcy każdej z grup oraz najlepsza ekipa spośród tych, które zajęły 2. miejsca (do bilansu nie wliczano rezultatów, uzyskanych z ostatnią drużyną w tabeli)^[2][3]. Pozostałych sześć zespołów z 2. miejsc miało szansę awansu do ME 1994 z barażów. W wyniku losowania utworzono trzy pary barażowe, w których rywalizowano w formule dwumeczów (gospodarzy pierwszego spotkania również wyłoniło losowanie). Ich zwycięzcy uzyskali kwalifikację do turnieju finałowego ME 1994^[4][5].

Zakwalifikowane drużyny

Reprezentacja	Podstawa kwalifikacyjna
Portugalia	Gospodarz
Dania	1. miejsce w grupie 1
Węgry	1. miejsce w grupie 2
Szwecja	1. miejsce w grupie 3
Chorwacja	1. miejsce w grupie 4
Niemcy	1. miejsce w grupie 5
Hiszpania	1. miejsce w grupie 6
Rosja	1. miejsce w grupie 7
Rumunia	Najlepsza z 2. miejsc
Białoruś	Dwumecz barażowy
Francja	Dwumecz barażowy
Słowenia	Dwumecz barażowy

Obiekty

Miasto	Hala	Pojemność
Almada	Complexo Municipal de Desportos Cidade de Almada	4000
Porto	Pavilhão Rosa Mota	5400

Faza wstępna

Grupa A (Almada)

Drużyna	Mecze	Zwycięstwa	Remisy	Porażki	Strzelone bramki	Stracone bramki	+/−	Pkt
Rosja	5	5	0	0	122	94	+28	10
Chorwacja	5	3	0	2	120	114	+6	6
Francja	5	2	1	2	123	120	+3	5
Białoruś	5	2	0	3	130	139	-9	4
Niemcy	5	1	1	3	107	113	-6	3
Rumunia	5	1	0	4	113	135	-22	2

3 lipca 1994, Complexo Municipal de Desportos
Niemcy	23 – 24	Białoruś
Rosja	27 – 20	Rumunia
Francja	27 – 25	Chorwacja
4 lipca 1994, Complexo Municipal de Desportos
Chorwacja	24 – 22	Niemcy
Białoruś	23 – 31	Rosja
Rumunia	27 – 26	Francja
5 lipca 1994, Complexo Municipal de Desportos
Francja	21 – 21	Niemcy
Rosja	21 – 18	Chorwacja
Rumunia	24 – 33	Białoruś
7 czerwca 1994, Complexo Municipal de Desportos
Niemcy	16 – 25	Rosja
Francja	32 – 29	Białoruś
Chorwacja	24 – 23	Rumunia
8 czerwca 1994, Complexo Municipal de Desportos
Niemcy	25 – 19	Rumunia
Białoruś	21 – 29	Chorwacja
Rosja	18 – 17	Francja

Grupa B (Porto)

Drużyna	Mecze	Zwycięstwa	Remisy	Porażki	Strzelone bramki	Stracone bramki	+/−	Pkt
Szwecja	5	5	0	0	114	91	+23	10
Dania	5	3	1	1	107	99	+8	7
Hiszpania	5	3	0	2	114	101	+13	6
Węgry	5	2	0	3	100	107	-7	4
Słowenia	5	1	1	3	94	111	-17	3
Portugalia	5	0	0	5	96	116	-20	0

3 czerwca 1994, Pavilhão Rosa Mota
Szwecja	22 – 17	Słowenia
Hiszpania	25 – 20	Węgry
Dania	24 – 17	Portugalia
4 czerwca 1994, Pavilhão Rosa Mota
Słowenia	19 – 19	Dania
Węgry	18 – 22	Szwecja
Portugalia	18 – 24	Hiszpania
5 czerwca 1994, Pavilhão Rosa Mota
Węgry	19 – 18	Portugalia
Szwecja	22 – 16	Dania
Hiszpania	24 – 16	Słowenia
7 czerwca 1994, Pavilhão Rosa Mota
Słowenia	19 – 24	Węgry
Szwecja	26 – 21	Portugalia
Dania	25 – 22	Hiszpania
8 czerwca 1994, Pavilhão Rosa Mota
Dania	23 – 19	Węgry
Portugalia	22 – 23	Słowenia
Hiszpania	19 – 22	Szwecja

Faza finałowa

Mecze o miejsca (Almada)

	Mecz o 11. miejsce
	10 czerwca, 12:30
	Rumunia		38
	Portugalia		21

	Mecz o 9. miejsce
	10 czerwca, 10:30
	Niemcy		28
	Słowenia		18

	Mecz o 7. miejsce
	10 czerwca, 17:30
	Białoruś		24
	Węgry		28

	Mecz o 5. miejsce
	10 czerwca, 19:30
	Francja		25
	Hiszpania		28

Strefa medalowa (Porto)

	Półfinały					Finały
	10 czerwca, 15:30
	Rosja	29
	Dania	20				FINAŁ – 11 czerwca, 16:00
						Rosja	21
	10 czerwca, 17:30					Szwecja	34
	Szwecja	24
	Chorwacja	21				O 3. MIEJSCE – 11 czerwca, 14:00
						Dania	23
						Chorwacja	24

Klasyfikacja końcowa

Msc. Drużyna  Szwecja  Rosja  Chorwacja 4.  Dania 5.  Hiszpania 6.  Francja 7.  Węgry 8. Białoruś 9.  Niemcy 10.  Słowenia 11.  Rumunia 12.  Portugalia

Najlepszy zawodnik (MVP): Magnus Andersson Król strzelców: Wasilij Kudinow – 50 goli Drużyna gwiazd Bramkarz: Tomas Svensson Lewoskrzydłowy: Erik Hajas Lewy rozgrywający: Wasilij Kudinow Środkowy rozgrywający: Magnus Andersson Obrotowy: Dmitrij Torgowanow Prawy rozgrywający: Jan Jørgensen Prawoskrzydłowy: Pierre Thorsson

Składy medalistów

Szwecja – Mistrz Europy

Ola Lindgren Per Carlén Erik Hajas Jerry Hallbäck Stefan Lövgren

Robert Andersson Pierre Thorsson Staffan Olsson Magnus Andersson Tommy Suoraniemi

Mats Olsson Tomas Svensson Robert Hedin Magnus Wislander Martin Frändesjö

Trener: Bengt Johansson

Rosja – Wicemistrz Europy

Andriej Antoniewicz Dmitrij Filipow Walerij Gopin Wiaczesław Gorpiszyn Oleg Grebniew

Dimitrij Karłow Oleg Kiseljow Wasilij Kudinow Stanisław Kulinczenko Andriej Ławrow

Paweł Sukosjan Dmitrij Torgowanow Igor Wasiljew

Trener: Władimir Maksimow

Chorwacja – brązowy medalista

Zvonimir Bilić Patrik Ćavar Darko Franović Bruno Gudelj Vladimir Jelčić Nenad Kljaić

Valter Matošević Alvaro Načinović Ivica Obrvan Tonči Peribonio Goran Perkovac

Iztok Puc Zlatko Saračević Irfan Smajlagić Vlado Šola Ratko Tomljanović

Trener: Velimir Kljaić