Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Migdałek podniebienny (łac. Tonsilla palatina[1]) – parzysty migdałek (elipsoidalne skupienie tkanki limfatycznej) wchodzący w skład pierścienia chłonnego okołogardłowego[2].
Migdałki podniebienne znajdują się w obrębie cieśni gardzieli, na bocznej jej ścianie. Znajdują się one pomiędzy żagielkiem podniebiennym i korzeniem języka[3].
Przeżuwacze posiadają zatokę migdałkową, w której pośród mięśniówki ściany gardła leży ten migdałek. Cechuje się on 3 lejkowatymi ujściami nazywanymi dołeczkami migdałkowymi. W przypadku bydła domowego jest to narząd o rozmiarach orzecha włoskiego. Migdałek ten nie występuje u świni. Migdałek podniebienny konia osiąga długość 10–12 cm i szerokość 2 cm, występuje jako zgrubienie o licznych mieszkach. Leży do przodu od łuku podniebienno-językowego, do tyłu zaś od podstawy chrząstki nagłośni i fałdu językowo-nagłośniowego. Drapieżne mają migdałki podniebienne umiejscowione w dołeczku migdałkowym[3]. U człowieka osiąga wymiary 1 x 2 cm[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.