Mieszanina piorunująca

Mieszanina piorunująca, mieszanina tlenowodorowa, dawniej powietrze grzmiące (nazwa osiemnastowieczna, obecnie nieużywana) – mieszanina wybuchowa gazowa wodoru z tlenem (2:1 objętościowo, 1:8 wagowo) lub powietrzem (2:5 objętościowo). Nazwa mieszanina piorunująca nawiązuje do jej właściwości wybuchowych. Po jej zapaleniu następuje gwałtowne spalanie wodoru (wybuch), produktem tej reakcji jest para wodna:

2H_2(g) + O_2(g) → 2H₂O_(g)     ΔH = −241,99 kJ/mol_H2O

Reakcji tej przeprowadzonej w probówce towarzyszy wybuch, który wywołuje charakterystyczny dźwięk przypominający szczeknięcie.

Sumaryczne równania reakcji spalania wodoru nie wyjaśniają jej przebiegu od strony mikroskopowej; nie nadają się również do badania tej reakcji od strony kinetycznej. W rzeczywistości, spalanie wodoru ma charakter reakcji łańcuchowej, złożonej z wielu reakcji elementarnych, zachodzących współbieżnie^{[potrzebny przypis]}:

O₂ → 2O

O + H₂ → OH + H

OH + H₂ → H₂O + H

H + O₂ → OH + O

H + O₂ → HO₂

HO₂ + H₂ → H₂O + OH

Otrzymywanie

XIX-wieczny elektrolizer do otrzymywania mieszaniny tlenowodorowej

Mieszaninę piorunującą o składzie stechiometrycznym (tlen/wodór = 1:2 v/v) można otrzymać przez połączenie gazów uzyskanych w wyniku elektrolizy wody.

Mieszanina piorunująca powstaje także podczas rozkładu wody w wysokiej temperaturze. Eksplozje tak powstałej mieszaniny miały miejsce podczas katastrofy elektrowni jądrowej w Czarnobylu w roku 1986.

Kontrola autorytatywna (mieszanina):

• GND: 7731691-5

Encyklopedie internetowe:

• БРЭ: 2377674
• SNL: knallgass
• DSDE: knaldgas