Mierzenie jakości w oświacie

Mierzenie jakości (oświata) – polega na zorganizowanym i systematycznym analizowaniu oraz ocenianiu stopnia spełniania przez szkołę lub placówkę oświatową wymagań wynikających z ich zadań, z uwzględnieniem opinii uczniów, rodziców i nauczycieli.

Mierzenie jakości polega na rozpoznawaniu^[1], czy szkoła spełnia, w szczególności wymagania wynikające z jej zadań określonych w prawie oświatowym. Ponadto mierzenie jest również rozpoznawaniem, czy to, do czego szkoła zmierza i jak to realizuje, jest odpowiednie do potrzeb, możliwości i oczekiwań uczestników procesu edukacyjnego, a w szczególności uczniów, rodziców oraz nauczycieli. Mierzenie jest więc porównywaniem stanu faktycznego ze stanem pożądanym.

Mierzenie jakości pracy szkoły jest procesem złożonym, wymagającym planowego i zorganizowanego działania.

W mierzeniu stosowane są różnorodne procedury. Do najbardziej znanych zalicza się:

• hospitacja,
• ewaluacja,
• monitorowanie.

Zobacz też

• System oświaty w Polsce

Przypisy

1. Ireneusz Kawecki, Mierzenie jakości pracy szkoły, „Nowa Szkoła” 4/2002, s. 4-52

Bibliografia

• Marek Durda, Jadwiga Maciejewska, Jak badać i podnosić jakość szkoły, „eMPi2”, Poznań 2002
• Irena Dzierzgowska, Maria Kalinowska, Mierzenie jakości pracy liceum, Wyd. CODN, Warszawa 1999
• Mierzenie jakości w szkole (placówce), red. Jan Kropiwnicki, Wyd. Nauczycielskie, Jelenia Góra 2002
• Stafan Wlazło, Mierzenie jakości pracy szkoły, „MarMar”, Wrocław 1999
• Wincenty Wrzesiński, Systemy zarządzania jakością w placówkach oświatowych, „Eduk. Biol. Środ.” 2/2003, s. 32-36