Mieczysław Kułakowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mieczysław Kułakowski

Mieczysław Ludwik Kułakowski (ur. 19 sierpnia 1896 w Załoźcach, zm. 5 września 1942 w KL Auschwitz) – major artylerii Wojska Polskiego.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Mieczysław Kułakowski
Thumb
Mieczysław Kułakowski (przed 1934)
major artylerii major artylerii
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1896
Załoźce

Data i miejsce śmierci

5 września 1942
KL Auschwitz

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

3 Pułk Artylerii Lekkiej Legionów

Stanowiska

dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)
Zamknij

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Urodził się 19 sierpnia 1896 w Załoźcach, w ówczesnym powiecie brodzkim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Antoniego[1][2][3] i Anieli. Był młodszym bratem Mariana (1893–1980), podpułkownika dyplomowanego artylerii Wojska Polskiego.

Od 1907 uczęszczał do c. k. Gimnazjum w Złoczowie[4][5][6][7][8], w którym 25 lutego 1918 złożył maturę[2].

Podczas I wojny światowej odbył 21 maja do 23 lipca 1917 kurs w Szkole Podchorążych Artylerii przy 1 pułku artylerii Legionów Polskich.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 5 pułku artylerii polowej. Został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[9], a następnie do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924[10][11][12]. W latach 20. pozostawał oficerem 5 pułku artylerii polowej, stacjonującego w garnizonie Lwów[13][14][15]. W 1928 był oficerem zwiadu tego pułku[16]. W 1932 był oficerem sztabu 6 Grupy Artylerii we Lwowie[17]. 4 lutego 1934 został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1934 i 4. lokatą w korpusie oficerów artylerii[18][19]. W kwietniu 1934 został przeniesiony z 5 pal do Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim na stanowisko dowódcy dywizjonu[20]. Podczas XI kursu tej szkoły trwającego od 1936 do 1937 był dowódcą 5 baterii podchorążych artylerii konnej. W marcu 1939 pełnił służbę w 7 dywizjonie artylerii konnej w Poznaniu na stanowisku I zastępcy dowódcy dywizjonu[21].

Po wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej pełnił funkcję dowódcy I dywizjonu 3 pułku artylerii lekkiej Legionów. 18 maja 1942 został osadzony w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau (numer obozowy 35713), gdzie poniósł śmierć 5 września 1942[3].

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.