Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Bilek, ps. Mirosław (ur. 18 czerwca 1894 w Łodzi[1], zm. 29 maja 1943 w Warszawie) – polski prawnik i urzędnik państwowy, prezydent Radomia (1921)[2] i Gdyni (1929–1931), przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego (1942–1943).
| Data i miejsce urodzenia |
18 czerwca 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 maja 1943 |
| Przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego | |
| Okres |
od maja 1942 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
  | |
Był synem Kazimierza Tymoteusza[1], urzędnika pocztowego, i Walerii ze Styfich[1]. Ukończył Gimnazjum w Radomiu[1]. Studiował prawo na uniwersytetach w Charkowie, w Petersburgu i w Warszawie[1], gdzie włączył się w działalność polskich stowarzyszeń liberalnych. Był m.in. wiceprezesem Unii Stowarzyszeń Postępowej Inteligencji „Filarecja”[1]. Podczas studiów pisywał do „Głosu Polskiego” i „Dziennika Pietrogrodzkiego”[1]. W 1914 ożenił się z Zofią Szczygielską[1]. W 1921 był prezydentem Radomia. Później pracował w administracji rządowej, m.in. jako starosta jędrzejowski (1924–1927) oraz białostocki (najpierw powiatowy, później grodzki: 1927–1928[3]). Od 1928 pełnił obowiązki delegata rządu RP przy Zarządzie Miejskim Gdyni[1]. Od 1929 do 1931 był prezydentem Gdyni. W 1931 uzyskał nominację na wicewojewodę krakowskiego[1]. Z tego stanowiska we wrześniu 1933 został przeniesiony w stan nieczynny[4]. Od 1933 zatrudniony w Banku Gospodarstwa Krajowego[1].
Pod koniec lat 30. był związany z Obozem Zjednoczenia Narodowego, którego członkiem pozostał do wybuchu II wojny światowej. W 1939 wybrany został w skład Zarządu Głównego SD, po aresztowaniu płk. Antoniego Więckowskiego w maju 1942 objął obowiązki przewodniczącego partii. Był też przewodniczącym Społecznej Organizacji Samoobrony[5].
15 maja 1943 został aresztowany przez Gestapo w warszawskiej kawiarni Fuscha na Ochocie[6], został zamordowany w ruinach getta warszawskiego.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
