Michał Prozwicki

Michał Prozwicki^[1] (ur. 19 grudnia 1899 lub 1 stycznia 1900 w Warszawie, zm. 4 stycznia 1946) – oficer Wojska Polskiego II RP, major saperów Polskich Sił Zbrojnych.

Michał Prozwicki

major saperów
Data i miejsce urodzenia	19 grudnia 1899 Warszawa
Data śmierci	4 stycznia 1946
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	1 Pułk Saperów, Batalion Mostowy, Armia „Modlin”, 3 Brygada Kadrowa Strzelców, 10 Batalion Saperów
Stanowiska	dowódca kompanii, dowódca batalionu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Życiorys

Michał Prozwicki urodził się 19 grudnia 1899^[2] lub 1 stycznia 1900 w Warszawie^[3].

Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień porucznika inżynierii i saperów ze starszeństwem z dniem 1 listopada 1922^[4][5][6]. W 1923, 1924 był oficerem 1 pułku saperów w Modlinie^[7][8]. Na przełomie lat 20. i 30. służył w batalionie mostowym w Modlinie-Kazuniu^[9][10], w którym w 1939 w stopniu kapitana był dowódcą kompanii przepraw rzecznych. Po wybuchu II wojny światowej w trakcie kampanii wrześniowej pełnił funkcję dowódcy kompanii ciężkiej kolumny pontonowej typ I (motorowa) nr 11 mobilizowanej przez batalion mostowy w Modlinie w składzie saperów Armii „Modlin”. Później przedostał się do Wielkiej Brytanii i został oficerem Polskich Sił Zbrojnych. Na przełomie 1940/1941 był dowódcą 3 kompanii saperów w składzie 3 Brygady Kadrowej Strzelców. Został awansowany na stopień majora i sprawował stanowisko dowódcy 10 batalionu saperów od 18 lipca 1945^[11] do śmierci 4 stycznia 1946^[3]. Po ekshumacji został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Loreto (miejsce 5-A-6)^[3][12].

Ordery i odznaczenie

• Medal Wojska^[13]
• Srebrny Krzyż Zasługi (30 grudnia 1924)^[14][13]
• Krzyż Pamiątkowy Monte Casino nr 38762^[13]
• Krzyż Kawalerski Orderu Imperium Brytyjskiego (13 sierpnia 1945)^[13]

Przypisy

1. W niektórych publikacjach (Rocznik Oficerski 1934) przedstawiany jako Michał Proźwicki.
2. Roczniki Oficerskie 1928, 1932.
3. Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 237.
4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 912.
5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 835.
6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 604.
7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 874.
8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 798.
9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 579.
10. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 258, 759.
11. Górczyński 1947 ↓, s. 219.
12. Michał Proźwicki. polskiecmentarzewewloszech.eum. [dostęp 2018-08-29].
13. Prozwicki, Michal - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2022-05-27].
14. M.P. z 1925 r. nr 5, poz. 18 „za pełną poświęcenia i z narażeniem życia niesioną pomoc w czasie powodzi wiosennej w 1924 roku”.

Bibliografia

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Wacław Górczyński: Kronika 101 Kompanii Saperów, sygn. C.854. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1947. [dostęp 2017-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-30)].