Mięsień płaszczkowaty

Mięsień płaszczkowaty (łac. musculus soleus) – w anatomii człowieka szeroki i gruby mięsień należący do warstwy powierzchownej grupy tylnej mięśni goleni^[1]. Jest zmienny, czasem nie występuje wcale. Przyczep początkowy ma na powierzchni tylnej głowy kości strzałkowej, łuku ścięgnistym, kresie mięśnia płaszczkowatego kości piszczelowej i tylnej powierzchni kości piszczelowej. Jego ścięgno łączy się ze ścięgnem mięśnia brzuchatego łydki, tworząc ścięgno piętowe (Achillesa), kończące się na kości piętowej^[1].

Razem z mięśniem brzuchatym łydki zgina podeszwowo stopę, odwraca ją i przywodzi, działając na stawy skokowe^[1].

Unaczyniony jest przez tętnicę strzałkową i tętnicę piszczelową tylną, a unerwiony przez gałązki nerwu piszczelowego (L4–5, S1–2)^[1].

Przypisy