Mięsień lędźwiowy mniejszy

Mięsień lędźwiowy mniejszy (łac. musculus psoas minor) – jeden z mięśni obręczy kończyny miednicznej ssaków, zmienny i nie zawsze występujący. Ma kształt wrzecionowaty, rozpoczyna się zwykle na ostatnich kręgach piersiowych i pierwszych kręgach lędźwiowych, a kończy na guzku mięśnia lędźwiowego mniejszego na kości biodrowej lub na grzebieniu biodrowo-łonowym i powięzi biodrowej^[1][2].

Mięsień lędźwiowy mniejszy człowieka oznaczony na czerwono

U człowieka jest silnie uwsteczniony, często brak go zupełnie, a gdy występuje jest bardzo zmienny i w dużej części ścięgnisty. Należy do grupy przedniej mięśni grzbietowych obręczy kończyny dolnej, leży z przodu od mięśnia lędźwiowego większego i czasem razem z nim uważany jest za część mięśnia biodrowo-lędźwiowego, a nie za osobny mięsień. Jego przyczepy początkowe leżą na trzonach XII kręgu piersiowego i I lędźwiowego. Płaski, wąski i wydłużony brzusiec przechodzi w również płaskie, długie ścięgno przyczepiające się do powięzi biodrowej, łuku biodrowo-łonowego i wyniosłości biodrowo-łonowej^[2][3]. Jego funkcją jest napinanie powięzi biodrowej i łuku biodrowo-łonowego^[2].

Przypisy

1. KazimierzK. Krysiak KazimierzK., HenrykH. Kobryń HenrykH., FranciszekF. Kobryńczuk FranciszekF., Anatomia zwierząt. 1. Aparat ruchowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 414–425, ISBN 978-83-01-16822-3.
2. AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 854–857, ISBN 978-83-200-4323-5.
3. OlgierdO. Narkiewicz OlgierdO., JanuszJ. Moryś JanuszJ., Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów. Tom II, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 156, ISBN 978-83-200-4107-1.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.