Mięsień dwugłowy uda

Mięsień dwugłowy uda (łac. musculus biceps femoris) – w anatomii człowieka długi mięsień należący do grupy tylnej mięśni uda. Składa się z dwóch głów mających osobne przyczepy początkowe. Głowa krótka zaczyna się na wardze bocznej kresy chropawej i przegrodzie międzymięśniowej bocznej uda. Głowa długa przyczepia się do powierzchni tylnej guza kulszowego. W górnej części dołu podkolanowego obie głowy łączą się i wspólnym, silnym ścięgnem kończą się na bocznej powierzchni głowy kości strzałkowej. Część włókien ścięgna łączy się z więzadłem pobocznym strzałkowym i innymi więzadłami stawu kolanowego^[1][2].

Widok boczny prawej kończyny dolnej. Długa głowa mięśnia dwugłowego jest oznaczona kolorem czerwonym, w dolnej części widoczny jest fragment głowy krótkiej oznaczony na pomarańczowo

Mięsień jest unaczyniony przez tętnicę okalającą udo przyśrodkową, tętnice przeszywające oraz gałązki tętnicy podkolanowej. Głowę długą unerwia nerw piszczelowy (część przednia nerwu kulszowego), a głowę krótką nerw strzałkowy wspólny (część tylna nerwu kulszowego)^[1][2].

Główną czynnością tego mięśnia jest zginanie stawu kolanowego, oprócz tego prostuje on udo w stawie biodrowym i słabo obraca udo w obie strony. Może unosić miednicę, gdy udo zostanie ustalone, a ponadto, dzięki głowie krótkiej, także ją obniżać^[1][2].