Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mezangium zewnętrzne (gr. mesos – między; angeion – naczynie; inaczej: mezangium zewnątrzkłębuszkowe[1] lub pozakłębuszkowe[2][3]) – tkanka łączna należąca do mezangium, leżąca pomiędzy tętniczką doprowadzającą a odprowadzającą. Jest elementem aparatu przykłębuszkowego.
Komórki mezangium zewnętrznego są płaskie i wydłużone[1]. Charakteryzują się wydłużonymi, skierowanymi w stronę plamki gęstej jądrami komórkowymi[3]. Mezangiocyty posiadają liczne poprzeplatane ze sobą wypustki otoczone siatką (fr. lacis) utworzoną z materiału mezangialnego[1][3].
Funkcja komórek mezangium zewnętrznego nie jest do końca znana. Uważa się, że odpowiadają one za transdukcję informacji z plamki gęstej do mezangium wewnętrznego. Działanie to opisywane jest jako mechanizm sprzężenia zwrotnego kanalikowo-kłębuszkowego, w którym zmiana stężenia jonów sodu w kanaliku dystalnym wywołuje bezpośrednią regulację przepływu krwi w kłębuszku nerkowym[1]. Inną przypisywaną im funkcją jest przekaźnictwo informacji między komórkami plamki gęstej a komórkami przykłębuszkowymi[4]. Komórki te wykazują ponadto zdolność do fagocytozy[5]. Innym niewyjaśnionym zagadnieniem jest występowanie w komórkach mezangium zewnętrznego reniny[6].
Mezangiocyty zewnętrzne zwane są również:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.