Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Meteorologia w żeglarstwie – zastosowanie w żeglarstwie metod meteorologii i oceanografii.
Metorologia i oceanografia stosowana wykorzystywane są zarówno w żeglarstwie regatowym jak i w żeglarstwie rekreacyjnym[1]. W żeglarstwie regatowym meteorologia jest wykorzystywana w zależności od skali akwenu, czasu trwania regat i typu jachtów[2][3]. Informację meteorologiczną i oceanograficzną wykorzystuje się w prognozach dla klas transoceanicznych, prognozach w klasie America Cup w szczególności w regatach o Puchar Ameryki, i prognozach dla klas olimpijskich. W żeglarstwie rekreacyjnym meteorologia jest wykorzystywana m.in. w prognozach silnych wiatrów i ostrzeżeń pogodowych i stanu morza.
Regaty transoceaniczne wykorzystują prognozy pogody, ocenę stanu falowania, ocenę pokrywy lodu[4][5]. Programy używane w nawigacji morskiej wykorzystują informację o prądach i falowaniu i informację na temat szybkości jachtu przy różnych kursach względem wiatru. Optymizację przeprowadza się obliczając linie stałego czasu (izochrony) i znajdując minimalny czas. Wykorzystywane są do tego programy nawigacyjne - m.in. MaxSea[6] i RayTech[7][8]. Wykorzystywane są tutaj globalne modele falowania - przykładowo model Wavewatch III oraz satelitarne dane obserwacyjne m.in. ze skaterometrów. Większość danych cyfrowych używanych w jachtowej nawigacji meteorologicznej przesyłanych jest w postaci zbiorów w formacie GRIB.
Inne czynniki meteorologiczne i oceaniczne istotne w regatach transoceanicznych to temperatura powierzchni oceanu a zwłaszcza warstwy ciepłej w oceanie (górne 2-6m) i różnica temperatury pomiędzy oceanem i atmosferą, które wpływają na strumienie ciepła z oceanu i rozwój lokalnej konwekcji w czasie dnia. W obszarach biegunowych istotną rolę odgrywa znajomość położenia lodu dryfującego i lodowców.
Prognozy lokalnych warunków pogodowych odgrywają istotną rolę w Regatach o Puchar Ameryki. Dla przykładu w regatach w Walencji w 2010 roku zespoły dysponowały nie tylko motorówkami pomiarowymi ale także ultralekkimi samolotami, które mierzyły prędkość wiatru w warstwie granicznej. Dodatkowo zespoły rozstawiały własne boje meteorologiczne. Nowe techniki radarowe pozwalają zastosować radarowe (w częstotliwości 3-30MHz) systemy nabrzeżne oceniające prądy powierzchniowe na całym akwenie[9].
W klasach olimpijskich[10] prognozuje się ogólne warunki pogodowe przed zawodami na podstawie m.in. klimatologii akwenu, prognoz statystycznych i prognoz z mezoskalowych modeli numerycznych. Dane historyczne pochodzą z pomiarów naziemnych a w czasie kilku ostatnich olimpiad ustawiane są specjalne boje z instrumentami meteorologicznymi i oceanicznymi w akwenie olimpijskim na kilka lat przed olimpiadą[11]. Inne dane pomiarowe pochodzą z radarowych pomiarów nadbrzeżnych pradów powierzchniowych, charakterystyki pływowej akwenu. Dane satelitarne z SAR i skaterometrów wykorzystywane są do oceny klimatologii prędkości wiatrów[12]. Program prognoz pogody w klasach olimpijskich został zapoczątkowany na olimpiadach w 1996 roku[13][14].
Klimatyczne informacje pomagają zrozumieć prawdopodobieństwo wystąpienia bryzy morskiej czy występowania słabych wiatrów. Prognoza meteorologiczna na Olimpiadzie w Atenach zawierała m.in. ocenę występowania lokalnych wiatrów meltemi oraz prognozę początku bryzy morskiej[11]. W czasie zawodów wiele czynników wpływa na zachowanie się wiatru, lokalne ukształtowanie terenu, częstotliwość występowania zmian wiatru i zmiana kierunku wiatru. Poza prognozą pogody zespoły meteorologiczne zbierają lokalne informacje z własnych instrumentów meteorologicznych m.in. anemometrów czy prostych pomiarów prądów pływowych za pomocą dryfujących butelek częściowo (patrz dryfter) napełnionych wodą. Zespoły krajów takich jak Wielka Brytania zatrudniają obecnie meteorologów[10]. Opis dziewięciu systemów nowcastingu na Olimpiadzie w Sydney podany jest w przeglądowym artykule[15].
W Polsce prognozy pogody w klasach olimpijskich zapoczątkował Piotr J. Flatau wraz z zespołem z ICM, który prognozował pogodę za zawodach przedolimpijskich w Qingdao[16] wykorzystując model mezoskalowy COAMPS. Struktura bryzy morskiej w czasie Olmpiady w 2006 była analizowana w publikacjach[17]. Ważnym elementem prognozy olimpijskiej w Qingdao były prądy pływowe.
Prognoza bryzy morskiej jest istotna w olimpijskim żeglarstwie wyczynowym. Książka brytyjskich meteorologów Davida Houghtona i Fiony Campbell[18] opisuje prognozę bryzy morskiej dla różnych akwenów, na których odbywają się regaty w klasach olimpijskich. Jedna z pierwszych prognoz opracowanych specjalnie dla żeglarstwa olimpijskiego powstała przed olimpiadą w 1996 dla obszaru Savannah nad wybrzeżem Atlantyku[19].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.