Meru (góra)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Meru (góra)

Meru (również zwana Mahameru, Sumeru[1]) – mityczna góra, stanowiąca oś świata według kosmologii hinduistycznej i buddyjskiej. Jej zbocza są złotego koloru[2].

Thumb
Pałac Indry na szczycie góry Meru, Wat Pho w Bangkoku

Mieszkańcy

Na szczycie Meru mitologia hinduistyczna lokalizuje dziewięć niebiańskich obszarów (np. Brahmaloka), gdzie swoje siedziby mają istoty boskie takie jak Brahma, manasaputras i saptariszi[3]. Na jej stokach znajdują się 33 trajastrinśa – „raje” poszczególnych bóstw (dewa), z których najważniejszym jest Indra zamieszkujący Indralokę.

Lokalizacja

Purany mówią o Meru, jako górze centralnej w grupie dziewięciu. Pozostałe góry to:

  1. Tara, Dewakuta,
  2. Pawamana, Parijatra
  3. Kailasa, Karawira
  4. Triśrynga, Makaragiri[4].

Górę Meru otaczają 4 oceany i 4 kontynenty. Jednym z tych kontynentów jest Dźambudwipa, utożsamiany z subkontynentem indyjskim[5].

Zobacz też

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.