Loading AI tools
lista w projekcie Wikimedia Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Medaliści igrzysk olimpijskich w skeletonie – zestawienie zawodników i zawodniczek, którzy przynajmniej raz stanęli na podium zawodów olimpijskich w skeletonie.
Skeleton jest jedną z trzech dyscyplin zaliczanych do sportów saneczkowych, które znajdują się w programie zimowych igrzysk olimpijskich[1]. Zawody skeletonowe zadebiutowały na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1928 w szwajcarskim Sankt Moritz, gdzie w 1884 roku rozegrano pierwsze w historii zawody w tej dyscyplinie sportu[2]. W jedynej skeletonowej konkurencji, jedynkach mężczyzn, zawodnicy mieli rywalizować w czterech przejazdach, a końcowa klasyfikacja miała zostać wyłoniona na podstawie sumy wszystkich czasów. Ostatecznie rozegrano jednak tylko trzy przejazdy[3]. Po raz drugi w historii zawody skeletonowe na zimowych igrzyskach olimpijskich rozegrano w 1948 roku, ponownie na torze w Sankt Moritz. Podobnie jak 20 lat wcześniej jedyną konkurencją były jedynki mężczyzn. Tym razem zawodnicy rywalizowali w sześciu ślizgach, a o końcowej klasyfikacji decydował łączny czas wszystkich przejazdów[4]. W latach 80. XX wieku zaczęto organizować zawody Pucharu Świata w skeletonie, a od 1996 roku w zawodach zaczęły startować także kobiety[5]. Dzięki temu podczas Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2002 w Salt Lake City, po 54-letniej przerwie skeleton powrócił do programu zimowych igrzysk olimpijskich[2]. Wówczas to, oprócz konkurencji męskich jedynek, po raz pierwszy w historii, rozegrano również zawody jedynek kobiet[6].
W 1928 roku pierwsze w historii zimowych igrzysk olimpijskich zawody skeletonowe wygrał reprezentant Stanów Zjednoczonych, Jennison Heaton, który na tych samych igrzyskach zdobył także srebrny medal w konkurencji bobslejowych piątek[7]. Drugie miejsce zajął jego młodszy brat, Jack Heaton[8], który łącznie stracił sekundę do zwycięzcy. Najniższe miejsce na podium zajął Brytyjczyk David Carnegie[3].
Jack Heaton powtórzył swoje osiągnięcie 20 lat później, przegrywając jedynie z reprezentującym Włochy Nino Bibbią. Tytuł mistrza olimpijskiego zdobyty przez Włocha był pierwszym w historii startów jego kraju na zimowych igrzyskach olimpijskich. Podobnie jak 20 lat wcześniej, brązowym medalistą został reprezentant Wielkiej Brytanii, tym razem był to John Crammond[4].
W 2002 roku amerykański skeletonista Jimmy Shea, wnuk Jacka Shea, dwukrotnego mistrza olimpijskiego w łyżwiarstwie szybkim z 1932 roku[9], zdobył pierwszy tytuł mistrza olimpijskiego w skeletonie od 54 lat, wyprzedzając o 5 setnych sekundy Austriaka Martina Rettla i o 19 setnych sekundy Szwajcara Gregora Stähliego[10]. Tego samego dnia, także reprezentująca Stany Zjednoczone, Tristan Gale, wygrała pierwsze w historii skeletonowe zawody kobiet rozgrywane podczas zimowych igrzysk olimpijskich, wyprzedzając swoją rodaczkę Leę Ann Parsley (srebro) i Brytyjkę Alex Coomber (brąz)[11].
W 2006 roku złoty medal w rywalizacji mężczyzn zdobył 39-letni Kanadyjczyk Duff Gibson, który wyprzedził swojego rodaka i ówczesnego mistrza świata, Jeffa Paina, stając się jednocześnie najstarszym w historii zimowych igrzysk olimpijskich mistrzem olimpijskim[12]. Podobnie jak 4 lata wcześniej brązowym medalistą został reprezentujący Szwajcarię Gregor Stähli[13]. W rywalizacji kobiet nie wzięła udziału żadna z medalistek zawodów w 2002 roku. Mistrzynią olimpijską została Szwajcarka Maya Pedersen, która wyprzedziła Brytyjkę Shelley Rudman i reprezentującą Kanadę Mellisę Hollingsworth-Richards[14].
W 2010 roku tytuł mistrzyni olimpijskiej w rywalizacji kobiet zdobyła Brytyjka Amy Williams[15]. Jej zwycięstwo dało Brytyjczykom jedyny medal podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010[16]. Jednocześnie Amy Williams została pierwszą brytyjską indywidualną złotą medalistką zimowych igrzysk olimpijskich od 1980 roku i pierwszą Brytyjką, która tego dokonała od 1952 roku[17]. Pozostałe medale przyznano reprezentantkom Niemiec – odpowiednio Kerstin Szymkowiak (srebro) i Anji Huber (brąz)[18]. W rywalizacji mężczyzn mistrzem olimpijskim został Kanadyjczyk Jon Montgomery, który pokonał Łotysza Martinsa Dukursa o 7 setnych sekundy, wyprzedzając go w ostatnim, czwartym ślizgu[19]. Brązowym medalistą został Rosjanin Aleksandr Trietjakow[20].
W 2014 roku w rywalizacji mężczyzn zwyciężył ówczesny mistrz świata, Aleksandr Trietjakow. Srebrny medal, podobnie jak 4 lata wcześniej, zdobył Martins Dukurs. W rywalizacji o trzecią pozycję przed ostatnim ślizgiem prowadził Amerykanin John Daly, jednak w ostatnim przejeździe popełnił błąd, w wyniku którego spadł na dalszą pozycję, a brązowy medal zdobył Matthew Antoine[21]. W rywalizacji kobiet sukces swojej rodaczki z 2010 roku powtórzyła Brytyjka Elizabeth Yarnold. Przed ostatnim ślizgiem drugą pozycję zajmował Rosjanka Jelena Nikitina, jednak w ostatnim przejeździe popełniła błąd i spadła na 3. pozycję, a srebrny medal zdobyła Amerykanka Noelle Pikus-Pace[22]. Po igrzyskach stwierdzono, że Trietjakow i Nikitina stosowali niedozwolone środki dopingujące, w związku z czym zostali zdyskwalifikowani, a zdobyte przez nich medale zostały im odebrane[23]. Decyzję tę uchylił w lutym 2018 roku Sportowy Sąd Arbitrażowy, dzięki czemu Rosjanie odzyskali medale[24].
Na igrzyskach w Pjongczangu pierwszy złoty medal olimpijski w skeletonie dla Korei Południowej zdobył Yun Sung-bin w rywalizacji mężczyzn[25]. Wśród kobiet triumfowała Lizzy Yarnold i została pierwszą zawodniczką w historii, która obroniła tytuł mistrzyni olimpijskiej w tej dyscyplinie sportu[26].
Poniższa tabela zawiera chronologiczne zestawienie wszystkich medalistów zimowych igrzysk olimpijskich w skeletonie w rywalizacji mężczyzn[27].
Raz w historii ślizgu mężczyzn zdarzyło się, że medal olimpijski został odebrany za doping – złoto zdobyte w 2014 roku przez Aleksandra Trietjakowa zostało mu odebrane po aferze dopingowej ujawnionej w 2017 roku[23]. Dyskwalifikację uchylił jednak Sportowy Sąd Arbitrażowy i zawodnikowi przywrócono medal[24].
Poniższa tabela zawiera chronologiczne zestawienie wszystkich medalistek zimowych igrzysk olimpijskich w skeletonie w rywalizacji kobiet[31].
Raz w historii ślizgu kobiet zdarzyło się, że medal olimpijski został odebrany za doping – brąz zdobyty w 2014 roku przez Jelenę Nikitinę został jej odebrany po aferze dopingowej ujawnionej w 2017 roku[23]. Medal zawodniczce przywrócono w lutym 2018 roku, kiedy decyzję MKOl-u uchylił Sportowy Sąd Arbitrażowy[24].
Stan na 11 lutego 2022
Poniższa tabela zawiera zestawienie zawodników, którzy zdobyli przynajmniej jeden medal zimowych igrzysk olimpijskich w skeletonie.
Łącznie medale zimowych igrzysk olimpijskich w skeletonie zdobywało dwudziestu mężczyzn. Jednocześnie czterech z nich zdobyło więcej niż jeden medal – Aleksandr Trietjakow zdobył złoto i srebro, Jack Heaton i Martins Dukurs dwukrotnie zajmowali drugie miejsce oraz Gregor Stähli, który dwukrotnie zajął trzecią pozycję[33].
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Lata[uwaga 1] | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Aleksandr Trietjakow | Rosja | 2010–2014 | 1 | – | 1 | 2 |
2. | Jennison Heaton | USA | 1928 | 1 | – | – | 1 |
2. | Nino Bibbia | Włochy | 1948 | 1 | – | – | 1 |
2. | Jimmy Shea | USA | 2002 | 1 | – | – | 1 |
2. | Duff Gibson | Kanada | 2006 | 1 | – | – | 1 |
2. | Jon Montgomery | Kanada | 2010 | 1 | – | – | 1 |
2. | Yun Sung-bin | Korea Południowa | 2018 | 1 | – | – | 1 |
2. | Christopher Grotheer | Niemcy | 2022 | 1 | – | – | 1 |
9. | Jack Heaton | USA | 1928–1948 | – | 2 | – | 2 |
9. | Martins Dukurs | Łotwa | 2010–2014 | – | 2 | – | 2 |
11. | Martin Rettl | Austria | 2002 | – | 1 | – | 1 |
11. | Jeff Pain | Kanada | 2006 | – | 1 | – | 1 |
11. | Nikita Triegubow | Olimpijscy sportowcy z Rosji | 2018 | – | 1 | – | 1 |
11. | Axel Jungk | Niemcy | 2022 | – | 1 | – | 1 |
15. | Gregor Stähli | Szwajcaria | 2002–2006 | – | – | 2 | 2 |
16. | David Carnegie | Wielka Brytania | 1928 | – | – | 1 | 1 |
16. | John Crammond | Wielka Brytania | 1948 | – | – | 1 | 1 |
16. | Matthew Antoine | USA | 2014 | – | – | 1 | 1 |
16. | Dominic Parsons | Wielka Brytania | 2018 | – | – | 1 | 1 |
16. | Yan Wengang | ChRL | 2022 | – | – | 1 | 1 |
Stan na 12 lutego 2022
Poniższa tabela zawiera zestawienie zawodniczek, które zdobyły przynajmniej jeden medal zimowych igrzysk olimpijskich w skeletonie.
Łącznie medale zimowych igrzysk olimpijskich w skeletonie zdobywało siedemnaście zawodniczek z ośmiu krajów. Jedyną dwukrotną medalistką jest Brytyjka Elizabeth Yarnold z dwoma złotymi medalami.
Miejsce | Zawodniczka | Państwo | Lata[uwaga 2] | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Elizabeth Yarnold | Wielka Brytania | 2014–2018 | 2 | – | – | 2 |
2. | Tristan Gale | USA | 2002 | 1 | – | – | 1 |
2. | Maya Pedersen | Szwajcaria | 2006 | 1 | – | – | 1 |
2. | Amy Williams | Wielka Brytania | 2010 | 1 | – | – | 1 |
2. | Hannah Neise | Niemcy | 2022 | 1 | – | – | 1 |
6. | Lea Ann Parsley | USA | 2002 | – | 1 | – | 1 |
6. | Shelley Rudman | Wielka Brytania | 2006 | – | 1 | – | 1 |
6. | Kerstin Szymkowiak | Niemcy | 2010 | – | 1 | – | 1 |
6. | Noelle Pikus-Pace | USA | 2014 | – | 1 | – | 1 |
6. | Jacqueline Lölling | Niemcy | 2018 | – | 1 | – | 1 |
6. | Jaclyn Narracott | Australia | 2022 | – | 1 | – | 1 |
12. | Alex Coomber | Wielka Brytania | 2002 | – | – | 1 | 1 |
12. | Mellisa Hollingsworth-Richards | Kanada | 2006 | – | – | 1 | 1 |
12. | Anja Huber | Niemcy | 2010 | – | – | 1 | 1 |
12. | Jelena Nikitina | Rosja | 2014 | – | – | 1 | 1 |
12. | Laura Deas | Wielka Brytania | 2018 | – | – | 1 | 1 |
12. | Kimberley Bos | Holandia | 2022 | – | – | 1 | 1 |
W tabeli zawarto wszystkie kraje, których reprezentanci zdobyli przynajmniej jeden medal zimowych igrzysk olimpijskich w skeletonie. Do statystyk wliczone zostały zarówno konkurencje indywidualne mężczyzn, jak i kobiet.
Najwięcej medali w historii (9) zdobyli reprezentanci Wielkiej Brytanii, którzy jednocześnie, wspólnie z reprezentantami Stanów Zjednoczonych, zdobyli najwięcej złotych medali (po 3). Łącznie medale zdobywało 37 osób reprezentujących 14 narodowych komitetów olimpijskich[33].
Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
---|---|---|---|---|---|
1. | USA | 3 | 4 | 1 | 8 |
2. | Wielka Brytania | 3 | 1 | 5 | 9 |
3. | Niemcy | 2 | 3 | 1 | 6 |
4. | Kanada | 2 | 1 | 1 | 4 |
5. | Rosja | 1 | – | 2 | 3 |
6. | Szwajcaria | 1 | – | 2 | 3 |
7. | Włochy | 1 | – | – | 1 |
7. | Korea Południowa | 1 | – | – | 1 |
9. | Łotwa | – | 2 | – | 2 |
10. | Australia | – | 1 | – | 1 |
10. | Austria | – | 1 | – | 1 |
10. | Olimpijscy sportowcy z Rosji | – | 1 | – | 1 |
13. | ChRL | – | – | 1 | 1 |
13. | Holandia | – | – | 1 | 1 |
W poniższej tabeli zestawiono państwa według liczby medali zdobytych w skeletonie podczas kolejnych edycji zimowych igrzysk olimpijskich. Przedstawiono sumę wszystkich medali (złotych, srebrnych i brązowych) we wszystkich konkurencjach łącznie.
Państwo | '28 | '48 | '02 | '06 | '10 | '14 | '18 | '22 | suma |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australia | – | – | – | – | – | – | – | 1 | 1 |
Austria | – | – | 1 | – | – | – | – | – | 1 |
ChRL | – | – | – | – | – | – | – | 1 | 1 |
Holandia | – | – | – | – | – | – | – | 1 | 1 |
Kanada | – | – | – | 3 | 1 | – | – | – | 4 |
Korea Południowa | – | – | – | – | – | – | 1 | – | 1 |
Łotwa | – | – | – | – | 1 | 1 | – | – | 2 |
Niemcy | – | – | – | – | 2 | – | 1 | 3 | 6 |
Olimpijscy sportowcy z Rosji | – | – | – | – | – | – | 1 | – | 1 |
Rosja | – | – | – | – | 1 | 2 | – | – | 3 |
Szwajcaria | – | – | 1 | 2 | – | – | – | – | 3 |
USA | 2 | 1 | 3 | – | – | 2 | – | – | 8 |
Wielka Brytania | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 3 | – | 9 |
Włochy | – | 1 | – | – | – | – | – | – | 1 |
Suma | 3 | 3 | 6 | 6 | 6 | 6 | 6 | 6 | 42 |
W poniższej tabeli przedstawiono liczbę medali olimpijskich zdobytych przez poszczególne państwa w konkurencjach skeletonowych.
Państwo | ślizg (m) | ślizg (k) | Suma |
---|---|---|---|
Australia | – | 1 | 1 |
Austria | 1 | – | 1 |
ChRL | 1 | – | 1 |
Holandia | – | 1 | 1 |
Kanada | 3 | 1 | 4 |
Korea Południowa | 1 | – | 1 |
Łotwa | 2 | – | 2 |
Niemcy | 2 | 4 | 6 |
Olimpijscy sportowcy z Rosji | 1 | – | 1 |
Rosja | 2 | 1 | 3 |
Szwajcaria | 2 | 1 | 3 |
USA | 5 | 3 | 8 |
Wielka Brytania | 3 | 6 | 9 |
Włochy | 1 | – | 1 |
Suma | 24 | 18 | 42 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.