Matthias Kleinheisterkamp

Matthias Kleinheisterkamp (ur. 22 czerwca 1893 w Elberfeld, zm. 29 kwietnia 1945) – generał SS^[1], uczestnik I i II wojny światowej.

Matthias Kleinheisterkamp

SS-Obergruppenführer
Data i miejsce urodzenia	22 czerwca 1893 Elberfeld
Data śmierci	29 kwietnia 1945
Przebieg służby
Lata służby	1914–1945
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Reichswehra Waffen-SS
Stanowiska	d-a: 3 Dywizji Pancernej SS Totenkopf XI Korpusu SS
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa
Odznaczenia

Życiorys

Do armii niemieckiej wstąpił w lipcu 1914 roku. Służył w piechocie. W październiku tego roku awansował na Leutnanta. Walczył na froncie zachodnim na początku wojny, następnie w latach 1915–1916 na froncie wschodnim, później wrócił na front zachodni.

Po wojnie pozostał w Reichswerze. 1 lutego 1925 awansował na Oberleutnanta^[2], a 1 października 1929 na Hauptmanna. 1 listopada 1933 wstąpił do SS i po przeszkoleniu, 1 czerwca 1935 roku został SS-Sturmbannführerem. Następnie szybko awansował zdobywając 18 maja 1940 roku stopień SS-Standartenführera, a 9 listopada 1941 stopień SS-Brigadeführera. 1 sierpnia 1944 roku został awansowany na SS-Obergruppenführera.

Podczas II wojny światowej dowodził 3 Dywizją Pancerną SS „Totenkopf”, 6 Dywizją Górską SS „Nord”, 2 Dywizją Pancerną SS „Das Reich”, III Korpusem Pancernym SS, XII Korpusem SS i XI Korpusem SS^[3].

28 kwietnia 1945 roku został wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną. Bojąc się tortur i nieludzkiego traktowania, zastrzelił się 29 kwietnia.

Ordery i odznaczenia

Odznaczenia Kleinheisterkampa to między innymi^[4][2]:

• Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu
• Krzyż Żelazny I klasy z ponownym nadaniem 1939
• Krzyż Żelazny II klasy z ponownym nadaniem 1939
• Czarna Odznaka za Rany
• Order Krzyża Wolności I Klasy – bojowy (Finlandia)