Marie-Joseph Lemieux

Marie-Joseph Lemieux OP (ur. 10 maja 1902 w Quebecu, zm. 4 marca 1994) – kanadyjski duchowny rzymskokatolicki, dominikanin, misjonarz, biskup Sendai i Gravelbourga, arcybiskup ottawski, dyplomata papieski.

Marie-Joseph Lemieux

Data i miejsce urodzenia	10 maja 1902 Quebec
Data śmierci	4 marca 1994
Nuncjusz apostolski na Haiti
Okres sprawowania	1966–1969
Pronuncjusz apostolski w Indiach
Okres sprawowania	1969–1971
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	dominikanie
Śluby zakonne	4 sierpnia 1924
Prezbiterat	15 kwietnia 1928
Nominacja biskupia	9 grudnia 1935
Sakra biskupia	29 czerwca 1936

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	29 czerwca 1936
Konsekrator	Paolo Marella
Współkonsekratorzy	Jean-Baptiste-Alexis Chambon MEP, Januarius Kyūnosuke Hayasaka
Konsekrowani biskupi Joseph Raymond Windle 1961 Paul-Émile Charbonneau 1961 René Audet 1963 Edgerton Roland Clarke 1967 Gordon Anthony Pantin CSSp 1968
Współkonsekrowani biskupi Peter Tatsuo Doi 1938 Aimé Décosse 1954

Życiorys

4 sierpnia 1924 złożył śluby zakonne w Zakonie Kaznodziejskim. Odbył studia w Rzymie, Lille i Oksfordzie. 15 kwietnia 1928 z rąk arcybiskupa Québecu kard. Felixa-Raymonda-Marii Rouleau OP otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem swojego zakonu. Wkrótce po święceniach wyjechał na misje do Japonii.

9 grudnia 1935 papież Pius XI mianował go biskupem Hakodate (jeszcze przed otrzymaniem sakry przez o. Lemieuxa biskupstwo zmieniło nazwę na diecezja Sendai). 29 czerwca 1936 przyjął sakrę biskupią z rąk delegata apostolskiego w Japonii abpa Paolo Marelliego. Współkonsekratorami byli arcybiskup tokijski Jean-Baptiste-Alexis Chambon MEP oraz biskup Nagasaki Januarius Kyūnosuke Hayasaka.

16 stycznia 1941 został zmuszony do rezygnacji przez rząd japoński, który z powodu wojny pozbywał się obcokrajowców. Otrzymał wówczas biskupstwo tytularne Calydon. Wiosną 1941 musiał opuścić Kraj Kwitnącej Wiśni. Powrócił wówczas do ojczystej Kanady.

26 listopada 1942 został administratorem apostolskim diecezji Gravelbourg, a 15 kwietnia 1944 papież Pius XII mianował go pełnoprawnym ordynariuszem tego biskupstwa. Głównym problemem diecezji Gravelbourg u początku pontyfikatu bpa Lemieuxa był ogromny dług zaciągnięty na budowę kościołów przed wielkim kryzysem. Biskupowi Lemieuxowi udało się go spłacić oraz utworzyć fundusz emerytalny dla księży diecezji. Przywiązywał również dużą wagę do duszpasterstwa oraz propagowania misji. Rozwinął nauczanie religii wśród osób im nieobjętych poprzez kursy wakacyjne oraz kursy korespondencyjne, które adresowane były również do osób dorosłych. Kursy dostępne były w językach francuskim i angielskim.

20 czerwca 1953 został mianowany arcybiskupem ottawskim. Jako ojciec soborowy wziął udział w soborze watykańskim II. Na ottawskiej katedrze pozostał do 16 września 1966, gdy papież Paweł VI mianował go nuncjuszem apostolskim na Haiti oraz arcybiskupem tytularnym saldańskim. 30 maja 1969 przeniesiony na stanowisko pronuncjusza apostolskiego w Indiach.

16 lutego 1971 został pracownikiem Kurii Rzymskiej. W 1973 przeszedł na emeryturę, którą spędził w Ottawie.

Bibliografia

• Marie-Joseph Lemieux [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-08-28] (ang.).
• Archbishop Marie-Joseph Lemieux. GCatholic. [dostęp 2019-08-28]. (ang.).
• Marie-Joseph Lemieux, o.p.. Musée Virtuel Francophone de la Saskatchewan. [dostęp 2019-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-25)]. (ang.).