Marek Jóźwik

Marek Jan Jóźwik (ur. 10 kwietnia 1947 w Łodzi) – polski lekkoatleta, specjalizujący się w biegach płotkarskich, dziennikarz i działacz sportowy.

Marek Jóźwik

Marek Jóźwik (2008)
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1947 Łódź
Wzrost	183 cm
Informacje klubowe
Klub	MKS Śródmieście Łódź (1962-1965) AZS Łódź (1966) Gwardia Olsztyn(1967-1972) Skra Warszawa (1973-1976).
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski seniorów złoto Kraków 1969 bieg na 110 m przez płotki złoto Warszawa 1970 bieg na 110 m przez płotki złoto Warszawa 1971 bieg na 110 m przez płotki brąz Zielona Góra 1968 bieg na 110 m przez płotki

Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku był czołowym polskim płotkarzem, trzykrotnym mistrzem Polski. W 1972 roku startował na igrzyskach olimpijskich w Monachium. Po zakończeniu sportowej kariery został dziennikarzem sportowym (pisał m.in. w „Trybunie Ludu” oraz „Rzeczpospolitej”), pracował jako komentator w TVP Sport oraz był redaktorem naczelnym Magazynu Lekkoatletycznego^[1]. Do 2018 roku pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Curlingu^[2]. Obecnie pracuje w Halo.Radio. Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu (1976).

W 2019 otrzymał medal Kalos Kagathos^[3].

Kariera sportowa

Podczas mistrzostw Polski seniorów w 1966 roku zadebiutował w wąskim finale tej imprezy zajmując siódmą lokatę na nietypowym dystansie 200 metrów przez płotki^[4]. Dwa lata później zdobył brąz krajowego czempionatu – już w swojej koronnej konkurencji, czyli biegu na 110 metrów przez płotki. Także w 1968 roku zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Polski w meczu międzypaństwowym (przeciwko Szwajcarii w Zurychu)^[5]. Rok później wystąpił w mistrzostwach Europy, podczas których dotarł do półfinału. W kolejnym sezonie zdobył pierwszy z trzech tytułów mistrza Polski (kolejne złote medale zdobył w 1970 oraz 1971)^[4]. Na kolejnym czempionacie Starego Kontynentu, który odbył się w 1971 roku w Helsinkach zajął w finale siódme miejsce. W olimpijskim sezonie 1972 uplasował się tuż za podium, na czwartej lokacie, halowych mistrzostw Europy. Reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich w Monachium odpadając w półfinale biegu na 110 m przez płotki. Od 1968 do 1972 roku szesnaście razy bronił barw narodowych w meczach międzypaństwowych, a w 1970 wystąpił w pucharze Europy^[5].

W latach 1970–1972 sześć razy poprawiał rekord Polski (od 13,9 do 13,5)^[6].

Osiągnięcia

Rok	Impreza	Miejsce	Konkurencja	Pozycja	Wynik
1969	Mistrzostwa Europy	Ateny	bieg na 110 m przez płotki	półfinał	14,4
1970	Półfinał pucharu Europy	Helsinki	bieg na 110 m przez płotki	3. miejsce	14,3
1970	Finał pucharu Europy	Sztokholm	bieg na 110 m przez płotki	7. miejsce	14,4
1971	Mistrzostwa Europy	Helsinki	bieg na 110 m przez płotki	7. miejsce	14,54
1972	Halowe mistrzostwa Europy	Grenoble	bieg na 50 m przez płotki	4. miejsce	6,63
1972	Igrzyska olimpijskie	Monachium	bieg na 110 m przez płotki	półfinał	14,06

Rekordy życiowe

Konkurencja	Rezultat	Data	Miejsce	Źródła
Bieg na 60 m przez płotki	7,5	1972		[7]
Bieg na 110 m przez płotki	13,77	28 czerwca 1972	Warszawa	[7]

Kariera dziennikarska

Po zakończeniu kariery sportowej zajął się dziennikarstwem i publicystyką debiutując w 1976 roku na łamach nieistniejącego już tygodnika „Sportowiec”^[8]. Przez lata pisał dla „Trybuny Ludu”, a potem „Rzeczpospolitej”. Współpracował z Canal+ oraz TVN^[9]. Przez wiele lat (do 2017 roku)^[10] komentował zawody lekkoatletyczne na antenach Telewizji Polskiej^[11]. Jest autorem dwóch książek: "Rowerem przez Europę" (1992) oraz "Cyrk Blagiera" (2004)^[8]. Podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008) komentował dla TVP zawody lekkoatletyczne oraz kajakarstwo górskie^[12]. Na igrzyskach olimpijskich w Vancouver (2010) komentował kombinację norweską oraz biegi narciarskie^[13]. W 2018 roku był jednym z prowadzących "Studio Pjongczang 2018" na antenie Polsatu Sport^[14].

W latach 2020-2022 na antenie Halo.Radia prowadził magazyn sportowy, który nadawany był w soboty między 13:00 a 15:00^[15].

Curling

Od 2003 roku pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Curlingu. W tym czasie PZC popadł w poważne problemy finansowe, których głównym powodem są liczne nadużycia do jakich doszło przy wydatkowaniu środków z dotacji z budżetu państwa na przygotowanie reprezentacji. Nadużycia zostały stwierdzone w wyniku kontroli Ministerstwa Sportu w roku 2010 oraz 2012^[16][17] w wyniku których wstrzymano finansowanie PZC ze środków publicznych oraz Ministerstwo Sportu zażądało zwrotu ok. 160 tys. zł. Ze względu na brak przychodów z innych źródeł niż dotacje publiczne Związek nie jest w stanie spłacić zadłużenia. W sprawozdaniu finansowym za 2013 roku zobowiązania PZC wynosiły 245 tys. zł przy aktywach równych 27 tys. zł. Jednocześnie od 2010 roku kierowany przez Marka Józwika Zarząd PZC jest w konflikcie z większością środowiska curlingowego. Jednym z jego przejawów był bojkot MP w 2011 roku przez ok. 3/5 drużyn w proteście przeciwko wykluczeniu z PZC 11 klubów przeciwnych obecnym władzom PZC. W ich miejsce do Polskiego Związku Curlingu przyjęto m.in. KS „Karate Kyokushinkai-Kan"^[18], klub ten został skreślony z listy członków PZC dopiero w 2014 roku decyzją Ministerstwa Sportu, kierowany przez Marka Józwika Zarząd przyjął w jego miejsce Warszawski Klub Karate.