Marcin Żagiel

Marcin Żagiel (zm. 1643) – kanonik wileński, proboszcz marecki, proboszcz katedralny wileński i oszmiański, doktor filozofii, wychowawca synów Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła zwanego Sierotką^[1][2].

Prawdopodobnie uczył się na Akademii Wileńskiej, następnie wyjechał do Padwy, gdzie zapisał się na studia w roczniku 1595/1596. W 1596 uzyskał doktorat filozofii. Po powrocie, w latach 1599-1600 studiował teologię w Wilnie. W 1604 został kanonikiem. W związku z podjęciem opieki nad Radziwiłłami w latach 1606-1607 odbył podróż do Augsburga, następnie do Werony i Bolonii^[2]. Pełnił funkcje oficjała kapituły wileńskiej oraz prowizora seminarium. W 1630 został dziekanem katedralnym wileńskim, zaś w 1635 prepozytem wileńskim^[2][3][4].

Pochowany w Bazylice archikatedralnej św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie^[1].

Przypisy

1. Marcin Żagiel. W: Wileński słownik biograficzny. Bydgoszcz: Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej, 2008, s. 597. ISBN 978-83-87865-59-7.
2. Marcin Żagiel. [w:] I RP Edu [on-line]. Polskie Towarzystwo Historyczne, 2024. [dostęp 2024-07-16].
3. Iwona Pietrzkiewicz: Inwentarz kościoła Św. Piotra na Antokolu spisany przez Piotra Korkonosa z 1609 roku. W: Bibliotheca Lituana. T. II. Uniwersytet Wileński, s. 323. DOI: 10.15388/BiblLita.2012.2.15578. ISBN 978-60-9459-014-6.
4. Jan Kurczewski: Kościół zamkowy czyli Katedra Wileńska w jej dziejowym, liturgicznym, architektonicznym i ekonomicznym rozwoju. T. 1. Wilno: 1908, s. 110.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 950154380971630291471
• LIH: LNB:Ccw4;=Bx