Manu Ginóbili

Emanuel David Ginóbili, znany jako Manu Ginóbili, (ur. 28 lipca 1977 w Bahía Blanca) – argentyński koszykarz, występujący na pozycji rzucającego obrońcy, czterokrotny mistrz NBA, multimedalista międzynarodowych imprez koszykarskich.

Emanuel Ginóbili

#20
rzucający obrońca
Data i miejsce urodzenia	28 lipca 1977 Bahía Blanca
Wzrost	198 cm
Masa ciała	93 kg
Kariera
Aktywność	1995–2018
Draft	1999, numer: 57 San Antonio Spurs
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1995–1996 Andino Sport Club 1996–1998 Estudiantes de Bahía Blanca 1998–2000 Viola Reggio Calabria 2000–2002 Kinder Bolonia 2002–2018 San Antonio Spurs
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1997  Argentyna U–22 1998–2016  Argentyna
Dorobek medalowy Igrzyska olimpijskie złoto Ateny 2004 Koszykówka brąz Pekin 2008 Koszykówka Mistrzostwa świata srebro USA 2002 Koszykówka Mistrzostwa Ameryki złoto Argentyna 2001 koszykówka złoto Argentyna 2011 koszykówka srebro Portoryko 2003 koszykówka Mistrzostwa Ameryki Południowej srebro Argentyna 1999 koszykówka
Strona internetowa

Ginóbili sukcesy na arenie międzynarodowej zaczął odnosić we włoskim Kinderze Bolonia, z którym zdobył w 2001 roku potrójną koronę – mistrzostwo Włoch, Puchar Włoch oraz mistrzostwo Euroligi. Rok później trafił do NBA, do San Antonio Spurs, którzy wybrali go w drafcie 3 lata wcześniej. W 2003, 2005, 2007 i 2014 zdobył z tą drużyną mistrzostwo ligi, zaś z reprezentacją Argentyny zdobył mistrzostwo na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach w 2004 roku.

W sezonie 2006/2007 zajął drugie miejsce w głosowaniu na najlepszego „szóstego” zawodnika ligi NBA^[1]. W 2008 został już laureatem nagrody dla najlepszego rezerwowego ligi,zaliczono go także do III składu NBA.

Otrzymał również wiele innych indywidualnych nagród w swoim kraju. W 2004 został triumfatorem nagrody dla najlepszego sportowca dekady – Argentina's Athlete of the Decade, przyznanej przez sieć telewizyjną TyC Sports. Był także trzykrotnym zwycięzcą Clarin's Premio Consagracion de Oro award (2002, 2004-05). Uznawano go wielokrotnie sportowcem roku w Argentynie oraz najlepszym latynoskim koszykarzem (Fox Sports Espanol's Latin American Basketball Player of the Year – 2003-05).

Wraz z byłą gwiazdą NBA Billem Bradleyem są jedynymi zawodnikami w historii, którzy mogą się pochwalić trzema najważniejszymi tytułami mistrzowskimi: Igrzysk Olimpijskich, NBA oraz Euroligi^[2].

27 sierpnia 2018 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej^[3]. 28 marca 2019 Spurs zastrzegli należący do Ginóbiliego numer 20^[4].

Osiągnięcia i wyróżnienia

Manu Ginóbili w koszulce retro Texas Chaparrals (1970/1971) podczas spotkania New Jersey Nets vs. San Antonio Spurs (2.11.2012), w ramach Hardwood Classic Night.

Ginobili na linii rzutów wolnych, podczas spotkania Spurs-Nuggets (22 grudnia 2010 - San Antonio.

Na podstawie^[5][6][7][8], o ile nie zaznaczono inaczej.

NBA

• 4–krotny mistrz NBA (2003, 2005, 2007, 2014)^[9]
• Wicemistrz NBA (2013)
• 2–krotny uczestnik meczu gwiazd NBA (2005, 2011)
• Zdobywca nagrody dla najlepszego rezerwowego ligi (2008)^[10]
• Zaliczony do:
  • III składu NBA (2008, 2011)
  • II składu debiutantów NBA (2003)^[11]
• 2–krotnie wybierany do udziału w NBA Rookie Challenge (2003, 2004). Z powodu kontuzji nie wystąpił w 2003 roku.
• Debiutant Miesiąca (marzec 2003)
• Lider play-off w:
  • średniej przechwytów (2010, 2011)^[12]
  • liczbie celnych rzutów wolnych (2005)^[13]

Argentyna i Europa

Drużynowe

• Mistrz:
  • Euroligi (2001)
  • Włoch (2001)
• Wicemistrz Euroligi (2002)
• Zdobywca pucharu Włoch (2001, 2002)
• Finalista superpucharu Włoch (2000)
• 3. miejsce w Serie A2, awans do najwyższej klasy rozgrywkowej (1999)

Indywidualne

• MVP:
  • ligi włoskiej (2001-02)
  • finałów Euroligi (2001)
  • pucharu Włoch (2002)
• Lider:
  • strzelców finałów Euroligi (2001, 2002)
  • ligi włoskiej w przechwytach (2002)
• Uczestnik meczu gwiazd ligi włoskiej (1999–2001)
• Zaliczony do:
  • I składu Euroligi (2002)^[14]
  • grona 50 największych osobowości w historii Euroligi (2008)
• Laureat nagród:
  • największy postęp ligi:
    • argentyńskiej (1998)
    • włoskiej (2000–2002)^[15]
  • Diamond Konex Award (2010)
  • Olimpia de Oro (2003, 2004)

Kadra

Drużynowe

• Mistrz:
  • olimpijski (2004)
  • Ameryki (2001, 2011)
• Wicemistrz:
  • świata (2002)
  • Ameryki (2003)
  • Ameryki Południowej (1999)
  • turnieju FIBA Diamond Ball (2008)
• Brąz:
  • igrzysk olimpijskich (2008)
  • turnieju FIBA Diamond Ball (2004)
• Uczestnik:
  • mistrzostw świata:
    • 1998 – 8. miejsce, 2002, 2006 – 4. miejsce
    • U–22 (1997 – 4. miejsce)
  • igrzysk olimpijskich (2004, 2008, 2012 – 4. miejsce, 2016 – 8. miejsce)

Indywidualne

• MVP:
  • Igrzysk olimpijskich 2004
  • mistrzostw Ameryki (FIBA Americas 2001)^[16]
• Zaliczony do składu najlepszych zawodników mistrzostw:
  • świata (2002, 2006)
  • Ameryki FIBA (2003, 2011)
• Lider igrzysk olimpijskich w skuteczności rzutów wolnych (2012 – 100%)^[17]