Malewicze (obwód homelski)

Malewicze (błr. Малевічы, ros. Малевичи) – wieś na Białorusi, w rejonie żłobińskim obwodu homelskiego, około 9 km na zachód od Żłobina, siedziba sielsowietu.

Malewicze

Малевічы

Nieistniejący dwór Żukowskich w 1892 roku
Państwo	Białoruś
Obwód	homelski
Rejon	żłobiński
Sielsowiet	Malewicze
Populacja (2009) • liczba ludności	728[1]
Położenie na mapie obwodu homelskiego Malewicze
Położenie na mapie Białorusi Malewicze
52°54′28,8″N 29°54′49,9″E

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Malewicze

Znajduje tu się przystanek kolejowy Malewicze, położony na linii Homel - Żłobin - Mińsk.

Historia

Od XVI wieku Malewicze należały do powiatu rzeczyckiego Rzeczypospolitej. Były dziedzictwem rodziny Żukowskich^[2][3].

Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie rzeczyckim województwa mińskiego^[4].

W XIX wieku potwierdzały to spisy m.in. w 1816 i 1869 roku, w latach 80. XIX wieku wieś należała do Józefa Żukowskiego.

W 1792 roku wzniesiono tu cerkiew. W 1869 roku działały tu 2 karczmy i młyn wodny. W 1872 roku otworzono tu szkołę (która w 1889 roku miała 36 uczniów). Od listopada 1873 roku działała tu stacja kolei lipawsko-romneńskiej^[2][3]. Szkoła od 1911 roku miała własną bibliotekę.

Dynamika zmian liczby ludności mieszkającej w Malewiczach na przestrzeni ostatnich 130 lat pokazana jest na wykresie.

W wyniku II rozbioru Polski wieś znalazła się w 1793 roku w Imperium Rosyjskim. Po I wojnie światowej znalazła się w ZSRR, a od 1991 roku – na Białorusi.

Wieś od 1924 roku jest siedzibą sielsowietu. W 1929 roku zorganizowano tu kołchoz „Czerwony Partyzant”. Wieś została spalona w czasie II wojny światowej, we wrześniu 1943 roku przez Niemców. Działa tu sowchoz im. W.I. Kozłowa.

Dawne zabytki

W I połowie XIX wieku Żukowscy zbudowali duży dwór, drewniany, wzniesiony na wysokiej podmurówce, o jedenastoosiowej elewacji, na planie prostokąta. Przed środkową, piętrową, trzyosiową środkową częścią budynku był sześciokolumnowy portyk w wielkim porządku z balkonem i trójkątnym szczytem z półokrągłym oszklonym oknem. Wnętrze miało mieścić wiele stylowych mebli, obrazów i pamiątek rodzinnych zbieranych tu od co najmniej trzech pokoleń.

Z tyłu domu rozciągał się park widokowy^[2].

Obecnie po majątku nie ma śladu. Został on opisany w 1. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego^[2].

Przypisy

1. Liczby ludności miejscowości obwodu homelskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
2. RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 1: Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 102–103, ISBN 83-04-03713-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
3. Malewicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 11.
4. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 103.