Małgorzata Potocka (tancerka)

Małgorzata Potocka z domu Antoszewska^[1] (ur. 21 lutego 1948^[2]) – polska tancerka, reżyserka, choreografka i pedagożka baletu. Twórczyni teatru kabaretowo-rewiowego Sabat.

Małgorzata Potocka

Data urodzenia	21 lutego 1948
Zawód, zajęcie	tancerka, reżyserka
Małżeństwo	Tadeusz Ross (rozwód) Jan Nowicki (rozwód)
Odznaczenia

Kariera

Absolwentka Warszawskiej Szkoły Baletowej.

Zadebiutowała w 1972 na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie w spektaklu „Ecce homo” J. Berghmansa w reż. Josepha Lazziniego. W latach 70. stworzyła zespół „Naya-Naya”, dla którego stworzyła wiele spektakli rewiowych, estradowych i telewizyjnych wystawianych m.in. w Wiedniu, Berlinie, Nowym Jorku, Las Vegas, Londynie, Bangkoku, Rzymie, Sztokholmie^[3].

W 1996 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi za propagowanie polskiej kultury w świecie.

W 2001 stworzyła Teatr Sabat działający przy ul. Foksal 16 w Warszawie. W latach 90. z jej inicjatywy powstał Klub Tango w Warszawie, który działał przez pięć lat^[4].

Spektakle

• „Rewia. Moja miłość”
• „Seksbomba”
• „Arszenik i Stare Koronki”
• „Serenada Księżycowa – pamiętnik gentlemana”
• „Viva Małgosia”
• „Broadway Foksal Street”
• „Rewia Filmowa”
• „Witaj Europo”
• „Od Chopina do Moniuszki- pejzaż polskich łąk”
• „Pocałunki Świata – czyli świat bliżej nas”

Filmografia

• 2000: Sukces – Małgosia, asystentka ciotki Mary
• 2003: Tygrysy Europy 2 – choreograf na planie reklamówki Nowaka

Odznaczenia

• 1996 – Złoty Krzyż Zasługi.

Życie prywatne

Czterokrotnie zamężna, mężowie: gitarzysta Krzysztof Potocki, satyryk Tadeusz Ross, aktor Marek Prażanowski. W maju 2009 wyszła za mąż za aktora Jana Nowickiego^[5][6]. Ślub odbył się w rodzinnej miejscowości aktora, Kowalu koło Włocławka na Kujawach. Para rozwiodła się na początku lipca 2015 roku, po 6-letnim małżeństwie^[7]. W latach 80. XX w. jej partnerem życiowym był Wojciech Gąssowski.

W październiku 1985 wraz z nim oraz członkami grupy Sabat była jednym z zakładników porwanego przez palestyńskich terrorystów statku MS „Achille Lauro”.