Małgorzata Hołyńska

Małgorzata Hołyńska, z domu Wachniewska, pseud. Dan O'Kinoto, Stasys Gromnis (ur. 18 września 1916 w Piotrogrodzie, zm. 11 lutego 2006 w Warszawie) – polska tłumaczka literatury pięknej, prozaik.

Małgorzata Hołyńska

Dan O'Kinoto
Stasys Gromnis

Data i miejsce urodzenia	18 września 1916 Piotrogród
Data i miejsce śmierci	11 lutego 2006 Warszawa
Narodowość	polska
Język	polski
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Dziedzina sztuki	proza

Nagrobek Małgorzaty Hołyńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach
w Warszawie, 30 lipca 2006

Życiorys

Ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Podczas II wojny światowej przebywała w obozie pracy (1943). Po zakończeniu wojny pracowała w Polskim Czerwonym Krzyżu we Francji. W Polsce od 1946. Pracowała następnie w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od 1950 była redaktorem w Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”, kierując tam m.in. redakcją romańską.

Tłumaczyła książki z języków: portugalskiego, francuskiego i angielskiego. Była członkiem Polskiego PEN-Clubu i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Od 1939 była żoną wojskowego Edwarda Hołyńskiego, który dosłużył się rangi generalskiej. Mieszkała w Warszawie. Zmarła tamże. Pogrzeb odbył się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach 17 lutego 2006 (kwatera B4-9-1)^[1].

Twórczość

Powieści

• Kosmaty bożek Babalǘ (Wydawnictwo Łódzkie 1959)
• Teoria drobnych złudzeń (Czytelnik 1962)
• Dolina Jozafata (Czytelnik 1966)
• Święte życie (Czytelnik 1973)

Tłumaczenia (wybór)

• Jorge Amado, Drogi głodu (wespół z Eugeniuszem Grudą, PIW 1954)
• Andreas Kedros, Nowy kwiat (Warszawa 1956)
• Simon Brett, Ostatni gość w „Acapulco” (wespół z Anną Sussman, Czytelnik 1993)
• Georges Simenon, Maigret i samotny włóczęga (Czytelnik 1993)
• Georges Simenon, Maigret zastawia sidła (Czytelnik 1993)
• Jean d’Ormesson, My, z łaski Boga (wespół z Eligią Bąkowską, Czytelnik 1995)
• Charles Dickens, Carlo Fruttero & Franco Lucentini, Sprawa D. czyli Zbrodnia rzekomego włóczęgi (Czytelnik 1996)
• Andreï Makine, Francuski testament (Czytelnik, seria „Nike” 1997)
• Michel Tournier, Eleazar, czyli Źródło i Krzew (Czytelnik 1998)
• Andreï Makine, Zbrodnia Olgi Arbeliny (Czytelnik 1999)
• Andreï Makine, Rzeka miłości (Czytelnik, seria „Nike” 2001)
• Andreï Makine, Muzyka życia (Czytelnik 2002)
• Andreï Makine, Requiem dla Wschodu (Czytelnik 2002)
• Sylvie Germain, Tobiasz, syn Teodora (Czytelnik 2004)
• Andreï Makine, Między ziemią i niebem (Czytelnik 2004)