MHL (2011/2012)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon Młodzieżowej Hokejowej Ligi 2011/2012 – trzeci sezon juniorskich rozgrywek MHL rozgrywany na przełomie 2011 i 2012.
| |||
Szczegóły | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Liczba zespołów |
32 | ||
Runda zasadnicza | |||
Termin |
6 września 2011 – 26 kwietnia 2021 | ||
Liczba kolejek |
60 | ||
Zwycięzca | |||
Król strzelców |
Dienis Dawydow (Sieriebrianyje Lwy) – 39 goli[1] | ||
Najskuteczniejszy zawodnik |
Artiom Gariejew (Tołpar Ufa) – 82 pkt.[2] | ||
Runda finałowa | |||
Zwycięzca | |||
Król strzelców |
Artiom Tomilin (Kapitan) – 13 goli[3] | ||
Najskuteczniejszy zawodnik |
Filipp Sawczenko (Awto) – 24 pkt.[4] |
Uczestnicy
Podsumowanie
Perspektywa
W porównaniu do poprzedniego sezonu MHL liczba uczestników wzrosła z 29 do 32. W rozgrywkach brały udział zespoły z pięciu państw: Rosji (27) oraz Białorusi (2), Łotwy (1), Kazachstanu (1) Słowacji (1). Z rozgrywek ubyła drużyna Krylja Sowietow. Ekipa Szeryf Twer została zastąpiona przez HK MWD Bałaszycha, a białoruska drużyna Minskija Zubry została zastąpiona przez Dynama-Szynnik Bobrujsk[5]. Do sezonu zostały przyjęte zespoły: rosyjskie Mamonty Jugry Chanty-Mansyjsk[6], Kapitan Stupino, kazachski Snieżnyje Barsy Astana, słowacki Tatranskí Vlci[7].
W strukturze podziału zachowano dotychczasowy układ dwóch konferencji i czterech dywizji. Po zwiększeniu liczby uczestników w każdej dywizji ulokowano po 8 drużyn.
Sezon zasadniczy
Podsumowanie
Perspektywa
|
|
Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, ZDK – zwycięstwa po dogrywce lub po rzutach karnych, PDK – porażki po dogrywce lub rzutach karnych, P – porażki, Bramki – gole strzelone i stracone, +/− – bilans bramkowy, Pkt – punkty, = awans do play-off
Każda z drużyn ligowych rozegrała po 60 spotkań, a w dywizjach triumfowali[8].
- Konferencja Zachód:
- Dywizja Północny Zachód – Ałmaz Czerepowiec: 128 pkt.
- Dywizja Centrum – Mytiszczinskije Atłanty: 114 pkt.
- Konferencja Wschód:
- Dywizja Powołże – Bars Kazań: 125 pkt.
- Dywizja Ural-Syberia – Omskije Jastrieby: 129 pkt. (najlepsza drużyna całej ligi)[9]
Faza play-off
Podsumowanie
Perspektywa
Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off (po cztery pierwsze drużyny z każdej dywizji). Drużyna Omskije Jastrieby uzyskała najlepszy wynik punktowy z wszystkich zespołów w lidze, zdobywając 129 punktów w 60 spotkaniach. Tym samym drużyna ta została najwyżej rozstawioną drużyną w Konferencji Wschód. Kolejne miejsce rozstawione uzupełniły drużyny z coraz mniejszą liczbą zdobytych punktów. Pary ćwierćfinałowe konferencji ustalone zostały według pozycji na liście punktowej – w myśl zasady 1-8, 2-7, 3-6 i 4-5.
Faza play-off rozpoczęła się 15 marca 2011, a zakończyła 26 kwietnia 2012. W finale Omskije Jastrieby pokonały Krasnają Armiję Moskwa w meczach 4:1, zdobywając Puchar Charłamowa[10]. Nie rozegrano rywalizacji o trzecie miejsce, zaś brązowym medalistą sezonu został uznany zespół Stalnyje Lisy Magnitogorsk, który w sezonie zasadniczym miał większy dorobek punktowy od drugiego półfinalisty tj. drużyny Mytiszczinskije Atłanty[11].
Ćwierćfinały Konferencji (best of 5) | Półfinały Konferencji (best of 5) | Finały Konferencji (best of 5) | Finał Pucharu Charłamowa (best of 7) | |||||||||||||||
1U | Omskije Jastrieby | 3 | ||||||||||||||||
Konferencja Wschód | ||||||||||||||||||
2U | Stalnyje Lisy | 1 | ||||||||||||||||
W | Omskije Jastrieby | 4 | ||||||||||||||||
Z | Krasnaja Armija | 1 | ||||||||||||||||
1C | Mytiszczinskije Atłanty | 1 | ||||||||||||||||
Konferencja Zachód | ||||||||||||||||||
2C | Krasnaja Armija | 3 | ||||||||||||||||
Faza play-out
W sezonie 2011/2012 został także rozegrana faza play-out, w ramach której drużyny, które nie zakwalifikowały się do play-off rozgrywały spotkania między sobą (łącznie każda z nich zagrała 72 spotkania w całym sezonie), a finalnie pierwsze miejsce w tym gronie zajęła białoruska ekipa Dynama-Szynnik Bobrujsk[12].
Nagrody i wyróżnienia
Podsumowanie
Perspektywa
Zawodnicy miesięcy
W trakcie sezonu przyznawano nagrody indywidualne w trzech kategoriach odnośnie do pozycji zawodników (bramkarz, obrońca, napastnik) za czas poszczególnych miesięcy[13][14][15].
Miesiąc | Bramkarz | Obrońca | Napastnik |
---|---|---|---|
Wrzesień | ![]() |
![]() |
![]() |
Październik | ![]() |
![]() |
![]() |
Listopad | ![]() |
![]() |
![]() |
Styczeń | ![]() |
![]() |
![]() |
Luty | ![]() |
![]() |
![]() |
1/8 finału | ![]() |
![]() |
![]() |
1/4 finału | ![]() |
![]() |
![]() |
1/2 finału | ![]() |
![]() |
![]() |
Finał | ![]() |
![]() |
![]() |
Nagrody indywidualne
Po sezonie przyznano nagrody indywidualne, które otrzymali[16]:
- Nagroda imienia Borisa Majorowa dla najlepszego strzelca: Dienis Dawydow (Sieriebrianyje Lwy Sankt Petersburg)
- Nagroda imienia Borisa Michajłowa dla najskuteczniejszego zawodnika: Artiom Gariejew (Stalnyje Lisy Magnitogorsk)
- Nagroda imienia Wiaczesława Fietisowa dla najlepszego obrońcy: Siergiej Tierieszczenko (Stalnyje Lisy Magnitogorsk)
- Nagroda imienia Witalija Dawydowa dla najwartościowszego zawodnika w play-off: Nikita Gusiew (Krasnaja Armija Moskwa)
- Nagroda imienia Władisława Trietjaka dla najlepszego bramkarza: Eduard Riejzwich (Omskije Jastrieby)
- Nagroda imienia Władimira Jurzinowa dla najlepszego trenera: Jewgienij Kornouchow (Omskije Jastrieby)
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.