film w reżyserii Grzegorza Warchoła Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lubię nietoperze – polski film grozy z 1985 roku. Większość zdjęć zrealizowano w pałacu w Mosznej.
Iza jest piękną wampirzycą, która uwodzi i zabija mężczyzn. Pewnego dnia zgłasza się do psychiatry Rudolfa Junga i prosi go, by wyleczył ją z „wampiryzmu”. Lekarz początkowo nie daje jej wiary, jednak analiza zdjęcia rentgenowskiego przekonuje go, iż jego pacjentka rzeczywiście nie jest człowiekiem. Postanawia jej pomóc, jednak w szpitalu Iza znów zaczyna mordować.
Wątki wampiryczne są silnie związane z seksualnością głównej bohaterki, przedstawianej jako wampirzyca-nimfomanka. Do momentu pojawienia się bohaterki sądzono, że wampirami mogą być jedynie mężczyźni, jest ona wyjątkowym przypadkiem. Wizja wampirów opiera się na kilku kulturowych schematach: postać wampira jest związana z nietoperzami, pije krew, ma kły, nie widać jej w lustrze czy na zdjęciu rentgenowskim. Jednak wampiry są także śmiertelne, ich istnienie nie jest całkowitą tajemnicą. Władze państwa posiadają wiedzę o istnieniu wampirów, istnieją także więzienia przeznaczone specjalnie dla tych istot. Główna bohaterka chce wyleczyć się z wampiryzmu, co udaje się dzięki stosunkowi seksualnemu. Okazuje się także, że wampiryzm jest dziedziczny, a wampirze dzieci zabijają już od najmłodszych lat.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.