Krzysztof Świętochowski

Krzysztof Świętochowski (ur. 6 listopada 1938 w Warszawie, zm. 25 grudnia^[a] 1992) – polski aktor (m.in. STS-u i Teatru Rozmaitości), spiker i lektor Polskiego Radia oraz Polskiej Kroniki Filmowej. Często użyczał swego głosu w dubbingu^[2].

Krzysztof Świętochowski

Data i miejsce urodzenia	6 listopada 1938 Warszawa
Data śmierci	25 grudnia 1992

Nagrobek Krzysztofa Świętochowskiego na Cmentarzu Powązkowskim

Życiorys

Syn spikera Polskiego Radia i powstańczej radiostacji Błyskawica, Zbigniewa Świętochowskiego oraz spikerki i lektorki Polskiego Radia Stefanii Świętochowskiej^[3].

Po maturze Świętochowski rozpoczął studia na wydziale prawa na Uniwersytecie Warszawskim, które porzucił na rzecz filozofii na tym uniwersytecie. Równocześnie rozpoczynał pracę w Polskim Radiu jako lektor. Również w czasie studiów rozpoczynał karierę aktorską w warszawskim klubie Stodoła, w którym odgrywał rolę króla Ubu^[4]. W Studenckim Teatrze Satyryków zaczął grać na początku lat 60. XX wieku. Po raz pierwszy w STS zagrał w spektaklu Mnie nie jest wszystko jedno w roku 1964, jednak wcześniej w zastępstwie grał w sztuce Widowisko o Rudolfie Hoessie – wrogu ludzkości^[5].

W latach 70. grał w Teatrze Rozmaitości, którego ekipa została połączona z STS^[6]. Jednocześnie od roku 1970 przez dwa lata był lektorem polskiej redakcji Radia Moskwa^[7]. W pierwszej połowie kolejnej dekady był zatrudniany w teatrach: Ateneum, Teatrze Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu, Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze. Był z nich zwalniany z powodu choroby alkoholowej^[6].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera R-5-16/17)^[8].

Filmografia

• Podziemny front (1965) jako żołnierz AL (odc. 5 i 6)
• 150 lat później (1966) jako lektor (głos)
• Dziadek do orzechów (1967) jako szklarz
• Przygody psa Cywila (1970) jako zbiegły więzień (odc. 5)
• Trzeba zabić tę miłość (1972) jako mężczyzna wsiadający do taksówki
• Leon Wójcikowski (1973) jako lektor (głos)
• 1 maja (1974) jako lektor (głos)
• Kobieta (1975) jako lektor (głos)
• Dyrektorzy (1975) jako robotnik
• Brunet wieczorową porą (1976) jako pracownik sklepu przeprowadzający remanent
• Akcja pod Arsenałem (1977) jako handlarz
• Co mi zrobisz jak mnie złapiesz (1978) jako listonosz romansujący z gosposią Krzakoskich
• Sekret Enigmy (1979) jako członek zespołu polskich kryptologów
• Chłopiec (1980) jako członek komisji egzaminacyjnej
• Miś (1981) jako aktor w teatrze
• Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (1981) jako kupiec w piwiarni
• Białe tango (1981) jako kolega aktora (odc. 2)
• Popielec (1982) jako Krygowski
• 6 milionów sekund (1983) jako przewodnik Wycieczki (odc. 11)
• Pan na Żuławach (1984) jako pompiarz Urbańczyk
• I skrzypce przestały grać (1988) jako Franko

Uwagi

1. Według jego żony, Krystyny Kołakowskiej, mógł być to 24 albo nawet 23 grudnia^[1]

Przypisy

1. Dajbor 2019 ↓, s. 46.
2. Krzysztof Świętochowski w bazie filmpolski.pl
3. Dajbor 2019 ↓, s. 32-33.
4. Dajbor 2019 ↓, s. 30-33.
5. Dajbor 2019 ↓, s. 33-34.
6. Dajbor 2019 ↓, s. 36.
7. Dajbor 2019 ↓, s. 45.
8. Cmentarz Stare Powązki: Maria Świętochowska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-05].

Bibliografia

• RafałR. Dajbor RafałR., Jak u Barei, czyli kto to powiedział, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2019, ISBN 978-83-66232-24-2.

Linki zewnętrzne

• Krzysztof Świętochowski w bazie Filmweb
• Krzysztof Świętochowski w bazie filmpolski.pl
• Krzysztof Świętochowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09].

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 4652150869804022190006
• PLWABN: 9810672745805606

Encyklopedie internetowe:

• ETP: 7306

Identyfikatory zewnętrzne:

• FilmPolski.pl: 112905