Krystian Dziubiński
polski hokeista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krystian Dziubiński (ur. 28 maja 1988 w Nowym Targu) – polski hokeista, reprezentant Polski.
a.jpg) Krystian Dziubiński w barwach Cracovii (2016) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
180 cm |
| Pozycja |
napastnik (center) |
| Uchwyt |
lewy |
| Informacje klubowe | |
| Klub | |
Bratanek Bogdana Dziubińskiego, także hokeisty[1].
Kariera klubowa
Podsumowanie
Perspektywa
Orchard Lake St. Mary's (2004-2006)- Alaska Avalanche (2006-2007)
- North Iowa Outlaws (2007-2008)
MMKS Podhale Nowy Targ (2008/2009)- Podhale Nowy Targ (2008-2010)
- Ciarko PBS Bank KH Sanok (2010-2013)
- 1928 KTH Krynica (2013)
- MMKS Podhale Nowy Targ (2013-2015)
- Cracovia (2015-2018)
- Podhale Nowy Targ (2018-2020)
HK Nioman Grodno (2020-2021)- Re-Plast Unia Oświęcim (2021-)
Wychowanek MMKS Podhale Nowy Targ[2]. Od 2004 do 2008 występował w amerykańskich klubach rozgrywek North American Hockey League (NAHL): Orchard Lake St. Mary's (z Orchard Lake w stanie Michigan), Alaska Avalanche (z Palmer w stanie Michigan) i North Iowa Outlaws (z Mason City w stanie Iowa). W pierwszym z nich w 2005 w wieku 17 lat został powołany do hokejowej reprezentacji stanu Michigan[3]. Dalszy pobyt i gra w USA stała się niemożliwa z powodu odmowy udzielenia wizy wjazdowej[4]. Po powrocie wywalczył miejsce w drużynie Podhala prezentując waleczny, nieczęsto spotykany w Polsce północnoamerykański styl gry hokeja. Przy tym stworzył zgrany, widowiskowy i skuteczny atak z innymi nowotarskimi wychowankami, Tomaszem Malasińskim oraz Dariuszem Gruszką (początkowo zwany „atakiem dzieci” z racji młodego wieku hokeistów[5]). W kwietniu 2010 zdobył mistrzostwo Polski z Podhalem. Tuż po tym sukcesie w maju 2010 został zawodnikiem Ciarko PBS Bank Sanok[6]. Od 2010 występował w tej drużynie na zasadzie ponawianych wypożyczeń[7]. W klubie występował do końca sezonu 2012/2013. W sanockim zespole ponownie stworzył zgrany tercet wraz z Gruszką i Malasińskim[8]. Od 2013 zawodnik drużyny 1928 KTH Krynica[9][10]. 22 listopada 2013 rozwiązał kontrakt z klubem[11]. 26 listopada 2013 został ponownie zawodnikiem MMKS Podhale[12]. Od maja 2015 był zawodnikiem Cracovii[13][14]. Po sezonie 2017/2018 odszedł z tego klubu[15]. Na początku czerwca 2018 został ponownie zawodnikiem Podhala[16]. W lipcu 2020 potwierdzono jego transfer do białoruskiego zespołu Niomana Grodno (jednocześnie do tej drużyny przeszedł wtedy inny nowotarżanin, Oskar Jaśkiewicz)[17].
Pod koniec kwietnia 2021 ogłoszono jego transfer do Re-Plast Unii Oświęcim[18], gdzie został kapitanem drużyny.
W trakcie kariery zyskał pseudonim Dziubek[19].
Kariera reprezentacyjna
W barwach reprezentacji Polski uczestniczył w turniejach mistrzostw świata edycji 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2022, 2023.
28 kwietnia 2009 decyzją Wydziału Gier i Dyscypliny PZHL został ukarany roczną dyskwalifikacją oraz karą pieniężną w wysokości 8000 zł[20][21] (sankcja dotyczyła zarówno meczów kadry Polski jak i meczów ligowych). Kara była spowodowana zajściami, jakie miały miejsce nad ranem dnia 18 kwietnia 2009 (tuż po zakończeniu turnieju Mistrzostw Świata I Dywizji), kiedy to w toruńskim hotelu Mercure Helios doszło do ekscesów i bójki w gronie hokejowej kadry Polski (w ich trakcie Krzysztof Oliwa, ówczesny menadżer kadry złamał Koluszowi nos[22]). Wraz z nim dyskwalifikacją ukarany został biorący udział w incydencie Marcin Kolusz. W listopadzie 2009 po upływie połowy odbywanej kary WGiD PZHL przychylił się do wniosku ukaranych i zawiesił na okres jednego roku dalsze wykonanie kary dyskwalifikacji orzeczonej wobec obu hokeistów, w związku z czym powrócili do gry[23].
Sukcesy
- Reprezentacyjne
- Awans do mistrzostw świata Dywizji I Grupy A: 2014, 2022
- Awans do mistrzostw świata Elity: 2023
- Klubowe
Brązowy medal mistrzostw Polski: 2009 z Podhalem Nowy Targ, 2015 z MMKS Podhale Nowy Targ, 2023 z Unią Oświęcim
Złoty medal mistrzostw Polski: 2010 z Podhalem Nowy Targ, 2012 z Ciarko PBS Bank KH Sanok, 2016, 2017 z Cracovią, 2024 z Unią Oświęcim
Puchar Polski: 2010, 2011 z Ciarko PBS Bank KH Sanok, 2015 z Cracovią- Superpuchar Polski: 2016, 2017 z Cracovią, 2024 z Unią Oświęcim
Finał Pucharu Polski: 2016, 2017 z Cracovią, 2022 z Tauron Re-Plast Unia Oświęcim
Srebrny medal mistrzostw Polski: 2022 z Re-Plast Unią Oświęcim
- Indywidualne
- Mistrzostwa świata do lat 18 w hokeju na lodzie mężczyzn 2005#I Dywizja Grupa B:
- Czwarte miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 3 asysty[24]
- Najlepszy zawodnik polskiej reprezentacji na mistrzostwach świata do lat 20 Dywizji I (2007)
- Mistrzostwa świata do lat 18 w hokeju na lodzie mężczyzn 2006#I Dywizja Grupa B:
- Piąte miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 5 asyst[25]
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2018/I Dywizja#Grupa A:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji minut kar w turnieju: 31 minut[26]
- Turniej kwalifikacyjny do zimowych igrzysk olimpijskich 2022 – Grupa H:
- Polska Hokej Liga (2019/2020):
- Ekstraliga białoruska w hokeju na lodzie (2020/2021)[30]:
- Piąte miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 16 goli
- Dziewiąte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 44 punkty
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym spośród zawodników spoza Białorusi i Rosji: 44 punkty
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym w drużynie Niomana Grodno: 44 punkty
- Drugie miejsce w klasyfikacji liczby oddanych strzałów na bramkę w sezonie zasadniczym: 137
- Zwycięski gol w meczu 10 marca 2021 Homel – Nioman (1:2 d.) w ramach rywalizacji ćwierćfinałowej, zdobyty w szóstej dogrywce w czasie gry 169:06[31][32][33][34][35]
- Najlepszy zawodnik Niomana Grodna w sezonie[36][37]
- Turniej kwalifikacyjny do zimowych igrzysk olimpijskich 2022 – Grupa D:
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2023 (I Dywizja)#Grupa A:
- Wyróżnienie
- 12. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 2023[45]
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.