Królewska Szkoła Artylerii

Królewska Szkoła Artylerii – polska szkoła wojskowa II połowy XVIII wiek u, powstała w Warszawie w 1776 r. Stan osobowy wykładowców zaliczano do Korpusu Artylerii Koronnej.

Wśród jej wykładowców znaleźli się prof. matematyki Karol Sierakowski i prof. artylerii Józef Jakubowski, autor wydanego w latach 1781-1783 3-tomowego dzieła "Nauka artyleryi". W ciągu swego istnienia szkoła dostarczyła około 400 wysoko wykwalifikowanych oficerów artyłerii^[1]. W 1808 książę Józef Poniatowski zorganizował w warszawskim Arsenale Królewskim Szkołę Artylerii oraz Saperów Księstwa Warszawskiego^[2].

Przypisy

1. Andrzej Grabski i inni, Zarys dziejów wojskowości polskiej s. 212
2. Włodzimierz Kwaśniewicz: 1000 słów o dawnej broni palnej. Warszawa: MON, 1987, s. 12. ISBN 83-11-07350-3.

Bibliografia

• Tadeusz Korzon "Wewnętrzne dzieje"'
• Konstanty Górski: Historya artyleryi polskiej. Warszawa: Spółka wydawnicza Polska, 1902.
• Antoni Juszczyński, Marian Krwawicz, Wypisy źródłowe do historii polskiej sztuki wojennej. Polska sztuka wojenna w latach 1764-1793, Zeszyt dziewiąty, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1957.
• Andrzej Grabski i inni, Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1966.