Kongregacja ds. Obrzędów

Święta Kongregacja do spraw Świętych Obrzędów, łac. Congregatio pro Sacri Ritibus, została powołana 22 stycznia 1588 przez papieża Sykstusa V, początkowo pod nazwą Kongregacji ds. Świętych Obrzędów i Ceremonii.

Kongregacja ta stała na straży porządku w liturgii i sakramentach. Do jej obowiązków należały też sprawy beatyfikacyjne i kanonizacyjne. W początkowym okresie do jej zadań należało też pilnowanie przestrzegania zasad ceremoniału na dworze papieskim, jednak w 1627 papież Urban VIII utworzył w tym celu odrębną Kongregację ds. Ceremoniału. Z kolei po roku 1904 Kongregacja ds. Obrzędów przejęła kompetencje dotychczasowej Kongregacji ds. Odpustów i Świętych Relikwii.

W skład Kongregacji ds. Obrzędów wchodziło zazwyczaj po ok. 20–30 kardynałów, kilku prałatów niższych rangą, sekretarz, mistrzowie papieskich ceremonii oraz konsultorzy w sprawach beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych.

8 maja 1969 została zlikwidowana przez papieża Pawła VI, który podzielił ją na Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów i Kongregację Spraw Kanonizacyjnych.

Lista prefektów Kongregacji

W ciągu pierwszego stulecia działalności prefektem tej Kongregacji był prawie zawsze jej kardynał dziekan, tj. najwyższy rangą kardynał będący jej członkiem, a w przypadku jego absencji, jego obowiązki przejmował automatycznie kardynał najwyższy rangą spośród obecnych, chyba że papież wyraźnie wyznaczył na prefekta kogoś innego^[1][2]. Dopiero w 1675 ówczesny papież Klemens X zadecydował, że objęcie funkcji prefekta nie następuje automatycznie, lecz konieczna jest formalna nominacja ze strony papieża^[1]. Jednakże aż do pierwszej połowy XVIII wieku nominacje te otrzymywali najczęściej dziekani lub wicedziekani Kongregacji.

• Alfonso Gesualdo (1588–1603)^[1][3]
• Tolomeo Gallio (1603–1607)^[1][3]
• Domenico Pinelli (1607–1611)^[1][3]
• François de Joyeuse (1611–1615)^[1][3]
• Antonio Maria Galli (1615–1620)^[1][3]
• Francesco Maria Bourbon del Monte (1620–1626)^[1][3]
• Giovanni Battista Deti (1626–1630)^[1][3]
• Carlo Emmanuele Pio (1630–1641)^[1][3]
• Pier Paolo Crescenzi (1641–1645)^[1][3]
• Luigi Capponi (1645–1652)^[3]
• Federico Cornaro (1652–1653)^[3]
• Carlo de’ Medici (1653–1655)^[3][4]
• Giulio Cesare Sacchetti (1655–1663)^[3]
• Marzio Ginetti (1663–1671)^[3][5]
• Antonio Barberini (1671)^[3]
• Francesco Maria Brancaccio (1671–1675)^[3]
• Ulderico Carpegna (1675–1679)^[3]
• Cesare Facchinetti (1679–1683)^[3]
• Niccolò Albergati-Ludovisi (1683–1687)^[3][6]
• Alderano Cibo (1687–1700)^[3][7]
• Gasparo Carpegna (1700–1714)^[3][8]
• Ferdinando d’Adda (1714–1719)^[3]
• Fabrizio Paolucci (1719–1726)^[3]
• Carlo Maria Marini (1726–1747)^[3]
• Fortunato Tamburini (1747–1761)^[3]
• Giuseppe Maria Feroni (1761–1767)^[3]
• Flavio Chigi (1768–1771)^[3]
• Mario Marefoschi Compagnoni (1771–1780)^[3]
• Giovanni Archinto (1781–1799)^[3]
• Giulio Maria della Somaglia (1800-1830)^[3]
• Carlo Maria Pedicini (1830–1843)^[3]
• Lodovico Micara OFMCap (1843–1847)^[3]
• Luigi Lambruschini CSSP (1847–1854)^[3]
• Costantino Patrizi Naro (1854–1876)^[3]
• Luigi Maria Bilio CRSP (1876–1877)^[3]
• Tommaso Maria Martinelli OESA (1877–1878)^[3]
• Domenico Bartolini (1878–1887)^[3]
• Angelo Bianchi (1887–1889)^[3]
• Carlo Laurenzi (1889)^[3]
• Gaetano Aloisi Masella (1889–1897)^[3]
• Camillo Mazzella (1897–1900)^[3]
• Domenico Ferrata (1900–1903)^[3]
• Serafino Cretoni (1903–1909)^[3]
• Sebastiano Martinelli OSA (1909-1918)^[3]
  • Scipione Tecchi, proprefekt (1914-1915)^[3]
• Antonio Vico, proprefekt (1915-1918); prefekt (1918-1929)^[3]
• Camillo Laurenti (1929-1938)^[3]
• Carlo Salotti (1938-1947)^[3]
• Clemente Micara, prefekt (1947-1950); proprefekt (1950-1953)^[3]
• Gaetano Cicognani (1953-1962)^[3]
• Arcadio María Larraona CMF (1962-1968)^[3]
• Benno Gut OSB (1968-1969)^[3]