Komórka konwekcyjna

Komórka konwekcyjna – układ wznoszących i opadających prądów konwekcyjnych w płynie, tworzących w stanie stacjonarnym zamkniętą pętlę.

Przekrój poprzeczny przez komórki konwekcyjne w cieczy ogrzewanej od spodu (konwekcja Bénarda).

Kształt komórek konwekcyjnych powstających w cieczy zależy od wielu czynników: geometrii ośrodka (np. kształtu naczynia), rozkładu i wydajności źródeł ciepła, a także od właściwości płynu podlegającego konwekcji (w szczególności od jego liczby Rayleigha i lepkości)^[1][2][3].

Komórki konwekcyjne w przyrodzie

Komórki konwekcyjne w kształcie rolek, tworzące tzw. uliczki chmur.

Komórki konwekcyjne powstające w atmosferze mają wpływ na formowanie się układów burzowych i kształty chmur; na przykład uliczka chmur tworzy się w miejscu, gdzie dwie sąsiadujące komórki konwekcyjne o kształcie rolek wynoszą wilgotne powietrze ku górze^[2]. Także wielkoskalowa cyrkulacja powietrza obejmująca całą planetę, wynikająca z różnic temperatury i ciśnienia, jest podzielona na komórki (w przypadku Ziemi są to: komórka Hadleya, komórka Ferrela i komórka polarna)^[4].

Innym przykładem komórek konwekcyjnych są granule widoczne na powierzchni Słońca^[5].

Ruchy płyt tektonicznych mają najprawdopodobniej związek z konwekcją w płaszczu Ziemi, aczkolwiek granice zbieżne i rozbieżne płyt nie odzwierciedlają dokładnie granic komórek konwekcyjnych w górnym płaszczu, ze względu na to, że litosfera zachowuje się jak ciało sztywne^[1].