Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolba stożkowa także kolba Erlenmeyera lub zwyczajowo erlenmajerka – naczynie szklane, element podstawowego wyposażenia laboratoryjnego ogólnego przeznaczenia. Płaskodenna kolba stojąca. Nazwa kolba Erlenmeyera pochodzi od nazwiska niemieckiego chemika Emila Erlenmeyera[1].
Kolba wykonana jest ze szkła, najczęściej żaroodpornego, o kształcie stożka z dnem płaskim. Kolby stożkowe wytwarzane są z wąską i szeroką szyjką, ze szlifem lub bez. Niektóre kolby zaopatrzone są w mało precyzyjną podziałkę wskazującą orientacyjną pojemność. W zależności od zastosowania wytwarza się je o ściankach różnej grubości. W handlu dostępne są kolby Erlenmeyera o pojemności od kilku ml do kilku litrów. Spotykane są również kolby stożkowe z uchwytem szklanym do wygodniejszego przenoszenia kolby, zwłaszcza z gorącą cieczą.
Kolby stożkowe są uniwersalnym sprzętem laboratoryjnym i mogą służyć do:
Nie stosuje się ich do prowadzenia syntez, destylacji ani ogrzewania pod chłodnicą zwrotną. Nie należy również ogrzewać ich bezpośrednio płomieniem ani stosować do pracy pod próżnią[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
