Kościół śś. Józefa i Rajmunda w Montrouge

Kościół śś. Józefa i Rajmunda
Église Saint-Joseph-Saint-Raymond
	kościół parafialny
	; Widok na świątynię z północnego zachodu
Państwo	Francja
Miejscowość	Montrouge
Adres	5 Rue Henri Barbusse, 92120 Montrouge
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki (łaciński)
Diecezja	Nanterre
Wezwanie	śś. Józefa i Rajmunda
Wspomnienie liturgiczne	1 maja, 7 stycznia
Historia
Data rozpoczęcia budowy	23 grudnia 1962
Data poświęcenia	6 października 1963
Dane świątyni
Styl	modernizm
Architekt	Jacques Le Saint
Liczba naw	2
Dzwonnica; • typ dzwonnicy	; bellcote
	Położenie na mapie Hauts-de-Seine Kościół śś. Józefa i Rajmunda
	Położenie na mapie Francji Kościół śś. Józefa i Rajmunda
	Położenie na mapie Île-de-France Kościół śś. Józefa i Rajmunda
	48°48′52,6″N 2°18′34,6″E
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół śś. Józefa i Rajmunda (fr. Église Saint-Joseph-Saint-Raymond) – rzymskokatolicka świątynia parafialna we francuskiej gminie Montrouge.

Szybkie fakty Państwo, Miejscowość ...

Zamknij

Przed budową obecnej świątyni wzniesiono kaplicę. Budowę ukończono w 1936 roku, może pomieścić około 200 osób. Kamień węgielny pod budowę kościoła wmurował 23 grudnia 1962 roku kardynał Maurice Feltin. Gotową świątynię otwarto oficjalnie 6 października 1963. W czerwcu 1983 poświęcono dzwon^[1].

Kościół modernistyczny, dwunawowy, o układzie bazyliki, wzniesiony na osi północ-południe według projektu Jacquesa Le Saint^[1]. Fasada jest okryta żółtawymi, kamiennymi płytkami. Jej głównymi ozdobami są: bellcote, dziewięć niewielkich, trójkątnych okien^[2] i zaokrąglony północno-wschodni narożnik. Wejście główne nie jest umiejscowione na fasadzie, lecz na zachodniej elewacji świątyni. Wchodzi się bezpośrednio do nawy głównej, a nawa boczna jest krótsza od głównej – cofnięta z północnej strony. Ściana nawy bocznej jest pokryta jasnożółtym tynkiem, znajdują się na niej niewielkie, kwadratowe okna. Znajdująca się ponad dachem nawy bocznej elewacja nawy głównej jest w większości przeszklona, okna są oddzielone wąskimi kawałkami ściany, które dźwigają dach. Dolna część elewacji wschodniej jest pozbawiona dekoracji, a w jej górnej części znajduje się rząd prostokątnych okien, o podobnej szerokości co te w ścianie zachodniej, lecz niższych^[3].